33

Αγαπητό ημερολόγιο, έγινα 33. Νιώθω κάπως σαν να μεγαλώνω, όλοι μου λένε οτι είναι ιδέα μου αλλά νιώθω οτι και τα τελευταία σημάδια αυτής της νευρικής, ανήσυχης, ανυπόμονης, γεμάτης σκαμπανεβάσματα νεότητας, να με αφήνουν. Μια εξαίρεση οι εκρήξεις που μπορώ να έχω όταν οδηγώ, χαχα, αυτές παραμένουν αναλλοίωτες χαχα!

Λες και γυρίζει ο διακόπτης σε stable mode. Αναζητώ την ηρεμία και στην σταθερότητα ή τουλάχιστον κάτι εκεί κοντά. Ανοίγει ένα νέο set από προτεραιότητες και στόχους, κάποιοι συνέχεια του παρελθόντος αλλά με πιο ώριμη υφή.

Του χρόνου ξανά Λοιπόν, με αντίστοιχο post για να δούμε τι κάναμε με αυτό το νέο stable mode σε ισχύ.