Ψηφιακή κληρονομιά, οικογενειακές φωτογραφίες και σχετικές σκέψεις

Share on:

Στην εταιρία που δουλεύω, τον τελευταίο 1,5 χρόνο περνάμε την εποχή των baby boomers! Αρκετοί μου συνάδελφοι αποκτούν παιδιά. Εκτός από κουρασμένα και νυσταγμένα μάτια μερικές φορές το πρωί, δεν είναι λίγες οι φορές που ξεκινάνε συζητήσεις στο διάλειμμα για το πως θα εκμεταλλευτούν / διαχειριστούν το ψηφιακό υλικό το οποίο παράγουν με απίστευτους ρυθμούς, ιδιαίτερα μετά την γέννηση του παιδιού.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση μιας και πολλές φορές ακούς εντυπώσεις για συσκευές αλλά και προγράμματα από μια αρκετά ρεαλιστική και σημαντική χρήση, η διατήρηση των αναμνήσεων μιας νέας οικογένειας. Μου αρέσει να συμμετέχω σε αυτές, αν και όχι γονιός, γιατί πραγματικά τους χαίρομαι αλλά και γιατί έχω σχετικά ανάλογες ανησυχίες εδώ και πολλά χρόνια σε οτι έχει να κάνει με τη διαχείριση και φύλαξη του ψηφιακού content (προσωπικού και μη).

Ο μεγάλος προβληματισμός αρκετών δεν είναι άλλος από τη φύλαξη των ψηφιακών φωτογραφιών αλλά και video. Ιδιαίτερα για το δεύτερο (video) όπως σωστά λέει ο φίλος και συνάδελφος Μάρκος, υπάρχει θέμα μιας και οι νέες HD video κάμερες παράγουν υψηλής ανάλυσης video με μεγάλο μέγεθος αντίστοιχα όσο και το πάθος ή και το μεράκι κάθε geek χαζομπαμπα να σώζει καθημερινές στιγμές από την κορούλα/γιο του! Στο τέλος της ημέρας και μόνο η σκέψη οτι μετά απο 20-30 χρόνια θα έχεις τη δυνατότητα να βλέπεις στιγμές από το παρελθόν σε τόσο καλή ποιότητα είναι τουλάχιστον ενδιαφέρουσα.

Οι απαντήσεις είναι σχετικά απλές και με αυτό το post θα ήθελα να επαναλάβω και εγώ βασικά πράγματα διαχείρισης ψηφιακού υλικού, που σίγουρα έχετε ήδη ακούσει ή διαβάσει από άλλους, αλλά συνήθως τα ξεχνάτε. Όσοι είστε γονείς έχετε ένα λόγο παραπάνω να δώσετε προσοχή.

Back και online υπηρεσίες

Backup λοιπόν, φωτογραφίες και video. Λυπάμαι όταν βλέπω νέα ζευγάρια να αγοράζουν ένα laptop για να σώζουν (και καλά κάνουν) φωτογραφίες από το παιδί τους και αφήνουν τις φωτογραφίες εκεί για πάντα και μετά από ένα χρόνο το laptop πεθαίνει μαζί με αυτό και οι φωτογραφίες που δεν έχει τη δυνατότητα να ξανάβρείς (σε αντίθεση με τις παλιές εποχές). Μερικές φορές πεθαίνει και αυτός ο μικρός backup δίσκος που αγοράσαμε για να τις αντιγράφουμε, ή χαλάει και εκείνο το cd ή dvd που τις γράψαμε.

Με άλλα λόγια, το back up πια στην εποχή μας εκτός από μηχανικά μέσα (δίσκοι, άλλα μηχανήματα, ή και cd/dvd) πρέπει να γίνεται ΚΑΙ στο internet. Πόσες φορές δεν έχω γράψει για το πως πια σχεδόν αυτόματα (σαν δεύτερη φύση) μετά από κάθε ταξίδι ή κάθε στιγμή της ζωής που τράβηξα 1-2 παραπάνω φωτογραφίες, η πρώτη μου κίνηση είναι να τις ανεβάσω στην υπηρεσία της επιλογής μου (βλέπε flickr) για να τις μοιραστώ ή απλά να τις αποθηκεύσω. Το internet είναι γεμάτο από δωρεάν ή πολύ φτηνές υπηρεσίες για να μπορέσεις να αποθηκεύσεις τις φωτογραφίες από τα αγαπημένα σου πρόσωπα, και τι πιο αγαπημένο από την οικογένεια σου!

Αρκετός κόσμος μπερδεύει τη χρήση των υπηρεσιών με το ανάλογο του γενικού sharing πχ _τι να βλέπει όλος ο κόσμος το παιδί μου'. Είναι λάθος, σχεδόν όλες οι υπηρεσίες σου δίνουν τη δυνατότητα να παίξεις με τα δικαιώματα προβολής της κάθε φωτογραφίες ή video, οπότε μπορείς να έχεις ολόκληρα οικογενειακά album ανεβασμένα στο flickr στην υπηρεσία της google ( picasa) και να έχεις μόνο εσύ πρόσβαση. Θα παραθέσω λοιπόν 1-2 link από υπηρεσίες που ξέρω και είμαι σίγουρος οτι μπορείτε να βρείτε και άλλες.

Σε οτι έχει να κάνει το video και αν πραγματικά το υλικό σας είναι αρκετό τότε ακόμα πιο γενικές λύσεις (οι οποίες ισχύουν και για τις φωτογραφίες μπορούν να χρησιμοποιούν), δηλαδή storage online services.

Και είμαι σίγουρος οτι μπορείτε να παραθέστε ακόμα πιο πολλές (please do). Εγώ προσωπικά χρησιμοποιώ το flickr εδώ και πολλά χρόνια. Video δεν έχω πάρα πολλά οπότε δεν έχε απασχολήσει για την ώρα παρόλα αυτά πήγαινα σε μια λύση της Amazon όπως το glacier ή το S3 όπου το χρησιμοποιώ ήδη για την αποθήκευση των weekendgeek casts.

Παλιές φωτογραφίες. the family legacy, σκέψεις και σχετικό project

Λοιπόν, δεν είμαι φωτογράφος, ούτε καν χομπίστας παρόλα αυτά οι οικογενειακές φωτογραφίες άλλοτε με μελαγχολούν άλλοτε με ταξιδεύουν. Ως παιδί ναυτικού, για κάποια χρόνια οι φωτογραφίες (αυτές στο χαρτί ναι) ήταν ένας τρόπος να βλέπω τον κόσμο από τα ταξίδια και μάτια του πατέρα μου, ήταν ο λόγος να κάθομαι και να ακούω κάποια γιαγιά μου να μιλάει για το παρελθόν όταν έπαιρνε τα αλμπουμ και έλεγε ιστορίες για την προσφυγιά στην Γερμανία, τον παππού που δεν είδα ποτέ, τα χρόνια στο χωριό. Ήταν ο τρόπος ο πατέρας μου και κάθε ναυτικός να έχει μια ανάμνηση από την οικογένεια του όταν έκανε μήνες ή χρόνο να γυρίσει. Ακόμα με συγκινούν κάπως, αν και προσπαθώ να μην το δείχνω. δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω όταν λάμβανα γράμμα από τον πατέρα μου και εκτός από το γράμμα είχε bonus φωτογραφία που πρόλαβε να βγάλει σε κάποιο λιμάνι, Ιαπωνία, Αμερική .Αμαζόνιος, ψάρεμα στον Ειρηνικό.

Πέρασαν τα χρόνια και φρόντισα να τον εξοπλίζω με φωτογραφικές μηχανές και πάντα σε κάθε ταξίδι του ζητάω 2 πράγματα ( μαγνητάκι από λιμάνι ή χώρα και φωτογραφίες, για τόπους και μέρη που μπορεί να μη δω ποτέ μόνος μου - η αλήθεια είναι οτι είναι τόσο ωραίος ο κόσμος και οι διαφορετικές χώρες). Συνεχίζω να αποθηκεύω μετά από κάθε του ταξίδι folders με ψηφιακές φωτογραφίες ή video, με όνειρο να μπορώ να δείχνω στα παιδιά μου στο μέλλον τα ταξίδια του παππού.

Στο σπίτι Λοιπόν, έχουμε μια σχετικά μεγάλη συλλογή από φωτογραφίες, από το 70 μέχρι και τα τέλη του 90, μιας και μετά ήρθε η ψηφιακή εποχή και σταματήσαμε να εκτυπώνουμε. Η μητέρα μου έχει κάνει μια καλή δουλειά με μια βασική οργάνωση σε album αλλά έχουμε και πάρα πολλές μέσα σε κουτιά, με μικρές σημειώσεις ή αφιερώσεις από πίσω. Όταν μερικές φορές ψάχνω τα ντουλάπια ή μετακινώ παλιά βιβλία πέφτω πάνω τους, και παρατηρώ χρόνο με χρόνο οτι κάποιες από αυτές αρχίζουν να χαλάνε, έχουν φθαρεί. Σαν και αυτή που βλέπεις πάνω (όσο και να μην το πιστεύεις αυτός είμαι εγώ σε αρκετά μικρή ηλικία!). Σκέφτηκα Λοιπόν, οτι θα ήταν κρίμα να χαθούν και μπορεί το χαρτί να φθαρεί αλλά τα bit's με τη σωστής διαχείριση μπορούν να είναι αιώνια.

Σκέφτηκα Λοιπόν, να προχωρήσω στην ψηφιοποίηση τους, σιγά σιγά. Θέλω να τις σκανάρω μια μια και να της αποθηκεύσω σε κάποιο back up δίσκο αλλά φυσικά να τις ανεβάσω στον λογαριασμό μου στο flickr. Η αλήθεια είναι οτι είχα προγραμματίσει να το κάνω στις διακοπές που μας πέρασαν αλλά δεν πρόλαβα. Θα προχωρήσω σε αγορά scanner και θα ήθελα κάποια ιδέα ή comment για το τι να αγοράσω. Πχ βλέπω άρθρα για δυνατότητες και μοντέλα όπως αυτό. Η μετάβαση το ξέρω θα πάρει αρκετό καιρό αλλά δε βιάζομαι. Θα στοιβάξω όλες τις φωτογραφίες σε ένα άδειο γραφείο μαζί με το scanner και σιγά σιγά θα τις περνάω. Κάποια στιγμή θα τελειώσω που θα πάει! Αν κάποιος από εσάς έχει κάνει ήδη τέτοιο project θα ήθελα συμβουλές αλλά και εντυπώσεις. Είναι για καλό σκοπό.

Αυτά, ελπίζω να σε προβλημάτισα ή να σε έκανα να σκεφτείς ξανά για την ψηφιακή οικογενειακή σου κληρονομιά. Η τεχνολογία είναι εδώ, το κόστος πια είναι πολύ μικρό και νομίζω οτι σε 10-20 χρόνια θα χαίρεσαι πραγματικά να μπορείς να παίζεις στην super high tech τηλεόραση σου τα πρώτα βήματα της κόρης/γιου σου!

Geek μπαμπάδες/μαμάδες εν δράση!