Δεν είμαι κατευθυνόμενος .είμαι οργισμένος.

Share on:

Δεν κάνω απεργία.Δεν έκανα ποτέ. δε νομίζω οτι θα κάνω ποτέ. Όχι, γιατί αγαπάω τους εργοδότες μου. Μερικοί μου έδειξαν και μου δείχνουν τίμια συμπεριφορά άλλοι με ξεζούμισαν, όλα θα επαναληφθούν ξανά και ξανά μέχρι τα 65 που θα πρέπει να δουλεύω. Το ξέρω από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω. Αυτή θα είναι ή μάχη μου. Η μάχη τόσων και τόσων που ξέρω.

Δεν κάνω απεργία γενικότερα γιατί δεν ξέρω για ποιον να πολεμήσω. Όπως είπα εγώ και τόσοι άλλοι δίνουμε και θα δίνουμε μια μάχη μέχρι τα 60 (να είμαστε καλά). Να κάνω απεργία έτσι ώστε ο εργοδότης μου (τυχαίνει να είναι πολύ εθνική) που φέρνει συνάλλαγμα στη χώρα να φύγει; Έτσι ώστε να πει οι Έλληνες τον παίζουν ας πάω πιο δίπλα Βουλγαρία, Ρουμανία - δε γαμιέται αντί για 40-50 Έλληνες θα έχω 100 Βούλγαρους κάποια στιγμή θα μάθουν και Αγγλικά θα είναι και πιο φτηνοί.

Για ποιον να κάνω απεργία; Για τους δημόσιους υπαλλήλους; Όχι δεν κάνω, αν χάσω τη δουλειά μου αύριο κανείς δε θα στεναχωρηθεί ή θα βγει στους δρόμους άσε που θα ήταν κάτι που δε θεωρώ λογικό.Δεν υπάρχουν μόνο χαμηλόμισθοι δημόσιοι υπάρχουν και άλλοι τόσοι ιδιωτικοί. Οι οποίοι δεν έχουν και επιδόματα. Αλλά ακόμα και αν ξεπεράσουμε τα επιδόματα, δεν έχουν κάτι σημαντικό, το λένε μονιμότητα.

Αναρωτιέμαι ποια είναι η χώρα που παίρνεις πολύ καλά λεφτά και έχει και συμβόλαιο μονιμότητας. Αν υπάρχει τότε παρακαλώ οι τόσες χιλιάδες Έλληνες που το ονειρεύονται να πάνε εκεί.

Ο ελληνικός λαός είναι αντιφατικός. Θεωρεί οτι πεινάει τον ρημάζουν θέλει λεφτά θέλει δικαιώματα παράλληλα γεμίζει καφετέριες ,τίγκα ωχαδερφισμός, δεν του αρέσει η δουλειά, θέλει να βολευτεί. Θέλει να παίρνει καλά λεφτά, να μη φοβάται οτι μπορεί να χάσει τη θέση του και να απολαμβάνει τις χαρές της ζωής.

Δεν ξέρω δεν έχω ζήσει μέχρι τώρα τέτοια ζωή και δε νομίζω οτι θα τη ζήσω. Αυτό που βλέπω είναι οτι ζορίζομαι όλο και πιο πολύ. Η μόνη αλήθεια που ξέρω είναι των αριθμών. Βαρέθηκα τις φιλοσοφικές συζητήσεις, κράτος κοινωνικό,κράτος που φροντίζει, κράτος το ένα κράτος το άλλο. Κρατισμός

Που είναι το κράτος. Πληρώνω ασφάλεια και συντηρώ με τις εισφορές μου ενεργά συντάξεις - ΑΛΛΑ δεν τολμώ να πάω στον γιατρό του ΙΚΑ. Γιατί η πλειοψηφία τους είναι κάτι γεροντομαλάκες που σε γλύφουν για να πας επίσκεψη, δε σε εξετάζουν, γιατί θέλει να κλείσεις ραντεβού και να χάσεις μια μέρα δουλειάς (ένα μεροκάματο). Πληρώνω εφορία, αλλά το κράτος είναι μείον, γιατί εδώ και πολλές δεκαετίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ λειτουργούν σαν νταβατζήδες συνειδήσεων.

Φτύνω στα μούτρα και θέλω να βάλω φωτιά σε λαοπλάνους πολιτικούς και συνδικαλιστές.Δεν πιστεύω σε τίποτα και σε κανένα.Τώρα πραγματικά θα έβγαινα στους δρόμους - για να βάλω φωτιά και να καταστρέψω. Για να βγάλω την οργή μου για το μπουρδέλο το κράτος, για αυτούς που μας κυβερνούν, για αυτούς που εκμεταλλεύονται αυτό το μπάχαλο και πλουτίζουν.

Ήρθε η ώρα της λυπητερής. Αναρωτιέμαι τι θα αλλάξει για μένα; Τίποτα, θα ζοριστώ ακόμα πιο πολύ. Θα δώσω και εγώ ακόμα πιο πολλά. Μήπως θα χάσω τη μονιμότητα μου, αυτή που δεν είχα ποτέ; Θα χάσω τα επιδόματα μου; Δεν ξέρω τι είναι επίδομα. Θα χάσω το 8ώρο μου το 9ωρο-10ωρο-11ωρο λες;

Οι Γερμανοί μπορεί να είναι μαλάκες ή να μην έχουν humour (γι_ αυτό είμαι σίγουρος) αλλά ποιον να κατηγορήσουμε πρώτα γι αυτή την κατάσταση. Τους εαυτούς μας ή τους έξω. Ένα μάθημα απο την ζωή μου είναι οτι ποτέ δε θα μπορέσεις να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και βελτιωθείς αν πρώτα δεν έχεις παραδεχτεί τα λάθη σου, αν δεν έχεις καταλάβει ειλικρινά τι έκανες λάθος, αν δεν έχεις περάσει έστω και τη μια στιγμή μια ανάσα που το βάρος των λαθών σου να σε λυγίσει να σε καταστρέψει να σε ρίξει κάτω και μετά να ανοίξεις τα μάτια σου και να σηκωθείς σιγά σιγά - με βέβαια βήματα για κάτι καλύτερο.

Εμείς δεν παραδεχόμαστε τίποτα, φταίνε οι Γερμανοί τώρα. Μπορεί να φταίνε και αυτοί και οι Άγγλοι και τα hedge funds και default swaps indexes που έχουν πάρει φωτιά για το όνομα Ελλάδα. Γιατί έχουν γίνει όλα αυτά; Γιατί και εμείς φταίμε άλλο τόσο σαν έθνος.Όλοι μας. Αλλά ακόμα και τώρα βρίσκουμε λόγους. Πότε θα αλλάξουμε τελικά.

Δεν κάνω απεργία - αλλά να ξέρεις αν μια φορά με ακούσεις να σου λέω οτι θα απεργήσω τότε να φοβάσαι γιατί θα βγω έξω και θα τα κάνω πουτάνα - θα αφήσω την οργή μου διάχυτη. Δεν είμαι κατευθυνόμενος σαν τους 200-300 που σπάνε το κέντρο η διαλύουν τα πανεπιστήμια. Είμαι οργισμένος και η οργή μου κορυφώνεται!