ένα ποδηλατικο καλοκαίρι!

Share on:

Το καλοκαίρι δεν τελείωσε (ακόμα δεν έχουμε πάει διακοπές - αν και για μένα το καλοκαίρι είναι απλά ένας χαρακτηρισμός για μερικούς μήνες που έχει ζέστη - από τότε που δουλεύω έχει σταματήσει να είναι κάτι το ιδιαίτερο), ούτε και η ποδηλασία αυτή την περίοδο. Παρόλα αυτά με το πέρας και του τελευταίου καλοκαιρινού Critical Mass Ride θα γράψω μερικές γραμμές.

Το ποδήλατο μπήκε στη ζωή μου πρόσφατα δηλαδή αυτό το καλοκαίρι. Ακόμα διατηρώ αυτό τον αρχικό ενθουσιασμό - μάλιστα η όρεξη μου να κάνω και άλλες ποδηλατικές δραστηριότητες μεγαλώνει. Ομολογώ οτι μέσα στον ενθουσιασμό μου για το νέο αυτό hobby είχα κάποιες άλλες παράπλευρες απώλειες - λυπάμαι που μπορεί να έγιναν ατυχείς συνειρμοί. Γενικότερα ενθουσιάζομαι με πράγματα που μου αρέσουν ή γεμίζουν τον χρόνο μου δημιουργικά ή απλά έτσι μου έχουν καρφωθεί στον εγκέφαλο!

Ξεπέρασα γρήγορα τη φοβία του να ποδηλατώ στην Αθήνα, βοήθησαν η καλή παρέα για αρχή και αργότερα ο ενθουσιασμός μιας και ξεκίνησα απλά δοκιμαστικά και μου άρεσε.

Όπως έγραψα και παλιότερα το ποδήλατο για μένα είναι συγκεκριμένα πράγματα αλλά ΔΕΝ είναι συγκεκριμένα άλλα πράγματα που μπορεί φίλοι και γνωστοί να νομίζουν!

Είναι. Είναι, τρόπος άθλησης - σε μία περίοδο που δεν μπορούσα να ασκήσω το αγαπημένο μου άθλημα (Judo), μέσα απο την άθληση αντλώ δύναμη για να μπορέσω να ελέγχω και να αποβάλλω το stress της δουλειάς - την πίεση της καθημερινότητας αλλά και να βελτιώνω τον εαυτό μου. Άρα αμέσως είναι και κάτι σαν ψυχοθεραπεία.

Είναι ένας ωραίος τρόπος να μοιράζομαι στιγμές με τους καλούς φίλους. Αποδείχθηκε επίσης πως είναι και ένας νέος τρόπος να γνωρίσω πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Η ποδηλατική κοινότητα, τουλάχιστον αυτή που γνωρίζω εγώ στην Αθήνα είναι μια μίξη διαφορετικών ανθρώπων, ηλικιών, μόρφωσης - τάξεων. Στην αρχή η διαφορετικότητα σε ξενίζει αλλά στο τέλος βγάζει κάτι ενδιαφέρον.

Τέλος είναι κάτι το οποίο όταν και αν με το καλό γίνω πατέρας θα ήθελα να το μεταδώσω στα παιδιά μου :).Ένα ευγενές άθλημα όπως έλεγε μια κυρία σε έναν φίλο μου. Άλλα ευγενή αθλήματα που θα διδάξω στα παιδιά μου είναι το Judo η Java και φυσικά η λατρεία των Mac (χαχα).

Δεν είναι. Το ποδήλατο για μένα δεν είναι μεταφορικό μέσο για να πάω στη δουλειά μου. Τυπικοί λόγοι που έχουν να κάνουν με λόγους υγιεινής και αισθητικής + κάποιες βοήθειες που θα μπορούσα να υπάρχουν απο μεριά εγκαταστάσεων στη δουλειά (δεν τους κατηγορώ - δεν τα έχω δει πουθενά στην Ελλάδα οπότε τι να λέμε).Είμαι συνειδητός και ευχαριστημένος χρήστης μέσων σταθερής τροχιάς (ΜΕΤΡΟ) - όταν συνήθως λειτουργεί, γιατί όταν δε λειτουργεί ρίχνω παναγίες - χαχα. Φέτος θα έχω το ποδήλατο οπότε δε με ενδιαφέρει.

Δεν είναι σύμβολο επανάστασης ή μια trendy ασχολία που θέλω να κομπάζω σε γνωστούς και φίλους έτσι ώστε να με κάνει να ξεχωρίζω. Δεν το είδα ποτέ έτσι, ίσως γιατί όταν και αν θέλω έχω άλλες τρέλες που μπορεί να θέλω να ποζεριάσω ίσως γιατί δεν πιστεύω στους επαναστάτες ποδηλάτες.

Δεν είναι όπως κάποιος φίλος νομίζει μια αντίδραση προς τη χρήση αυτοκινήτου. Η σχέση μου με τα αυτοκίνητα απλά δεν είναι και η καλύτερη. Σε μια κοινωνία και έναν κόσμο που έχει συνηθίσει να ζει με αυτά - εγώ απλά ανήκω σε ένα group που ναι μεν τα γνωρίζουμε τα χρησιμοποιούμε αλλά δεν τα αγάπησε τόσο πολύ - ούτε αγάπησε αρκετά το ταξίδι με το αμάξι. Λόγοι πολλοί έχουν να κάνουν με την οικογένεια με το πως μεγάλωσα με το τι μου άρεσε. Είμαι γενικά αυθόρμητος καταναλωτής - δηλαδή αν μου τη βαρέσει οτι θέλω κάτι θα το πάρω - και θα πληρώσω το τίμημα. Για κάποιο λογό παρατείνω την αγορά αυτοκινήτου χρόνια, ίσως γιατί βολεύομαι με κάτι προσωρινό ίσως γιατί έχω μάθει να ζω χωρίς αυτό σε μεγάλο ποσοστό στην καθημερινότητα του. Δευτέρα με Παρασκευή θα με δεις μέσα σε ένα βαγόνι μετρό - είναι πιο φτηνός και γρήγορος τρόπος να μετακινούμαι και δεν έχω διάθεση να τον αλλάξω! Για να μην τα κόβω πολλά και δημιουργήσω νέα σχόλια - μιας και πολλοί μου την λένε γι'αυτή μου τη διαφορετικότητα. Κάποια στιγμή θέλω να αγοράσω το αμάξι των ονείρων μου (με το σήμα της ειρήνης ανάποδα) αλλά αμφιβάλλω αν θα χρησιμοποιήσω τόσο. Κάποια που με ξέρει καλά έχει πει οτι δεν σου αρέσει η αυτοκίνηση γι αυτό θες ένα αμάξι να τα κάνει όλα για σένα_ - ίσως να έχει δίκιο. Όπως και να έχει ελπίζω να έγινα κατανοητός! Μακάρι ΟΛΗ η Αθήνα να είχε ΜΕΤΡΟ αυτό θέλω να πω!

Cmr- αυγούστου!

Πολύ ωραία βόλτα. Ξεκινήσαμε προς βόρεια και φτάσαμε Ψυχικο κτλ. Άλλη Αθήνα εκεί ρε παιδί μου, κάναμε πλάκα στη διαδρομή. Που ζούμε και που ζουν άλλοι! Ειμασταν κοντά 60-70. Κάποιοι συνάδελφοι ποδηλάτες που ίσως με διαβάσουν - θα αφήσουν σε comment link με φωτογραφίες. Είχε ωραίο απόγευμα για ποδήλατο - όχι τρομερή ζέστη - μετά το φεγγάρι αρκετά δυνατό. Απο τα βόρεια ήρθαμε πιο κάτω. Αθήνα μια πόλη αντιθέσεων, απο το Ψυχικό στην πατησίων. Πόσο έχει αλλάξει αυτός ο δρόμος. Τους τελευταίους μήνες λόγο ποδηλάτου τον έχω περάσει αρκετές φορές. Κάθε φορά που φαίνεται και πιο βρώμικος - πολύ κοντά σε γκετοποιημένη περιοχή. Θα μου πεις καλά μεγάλε εντάξει τώρα το κατάλαβες. Δίκιο έχεις. Απλά η ταχύτητα του ποδηλάτου σου επιτρέπει να έχεις μια διαφορετική αίσθηση της περιοχής στην οποία κινείσαι που κανένα άλλο μεταφορικό μέσο δε στη δίνει. Λίγο πριν καταλήξουμε Σύνταγμα αφήσαμε την πορεία και ακολουθήσαμε δυτική πορεία - δυτικά απο το ποτάμι! Άδεια η Αθήνα αισθητά - ακόμα ένας λόγος να ευχαριστηθείς ποδήλατο αυτές τις παράξενες μέρες.

ps) η παρουσία της αστυνομία στην πορεία ήταν και σήμερα πολύ θετική.- τα εύσημα Λοιπόν, δε θα ξεχάσω την κυρία στο περιπολικό που χρησιμοποιούσε το μεγάφωνο και μας άκουγαν όλοι οι κεντρικοί δρόμοι. _Παιδιάαα που θα πάτε΄.΄Παιδιά θα στρίψουμε δεξιά;'

ps) στο μοναστηράκι καθώς γυρίζαμε εκτός πορείας - στο δρόμο για γκάζι ένας νεαρός Ζ-τας με σταματάει και με μεγάλη προσπάθεια προσπαθεί να με ψαρώσει! που θα καταλήξετε - παίρνει ένα λίγο αφελές αλλά ειλικρινές ΄Ορίστε;Διακρίνω ένα γούρλωμα στα μάτια καθώς προσπαθεί να αποδείξει πόσο κακός είναι χαχα - ξανάρωτάει λες και ήμασταν κουμπάροι. Του απαντώ Στο σύνταγμα καταλήγουν'. Και εσείς τι κάνετε εδώ (2 ήμασταν) - με ακόμα πιο μεγάλη προσπάθεια μαγκιάς (παίζει να ήταν πιο μικρός απο μένα). _Ήθελα να γελάσω - _ε πάμε στο σπίτι μας'. Ξανά το ύφος σκληράδας αλλά δεν το είχε - εγκατέλειψε την προσπάθεια και έφυγε. Θα περίμενα λίγο καλύτερους τρόπους γιατί ήταν πιτσιρικάς - εξάλλου συνάδελφοι στο παρελθόν ήταν άψογοι ε δε γαμείς .εντάξει γελάσαμε! Η πλάκα είναι οτι μπροστά του γινόταν της πουτάνας απο ταξιτζήδες και αμάξια που είχαν παραβιάσει φανάρι - και άλλοι είχαν σταματήσει παράνομα. Anyway μέσα στο παιχνίδι είναι όλα I guess!

Ήταν ακόμα ένα ωραίο καλοκαιρινό - ποδηλατικό βράδυ. Θα υπάρξουν και άλλα για μένα πριν φύγω για ολιγοήμερες διακοπές αλλά και αφού γυρίσω! Το μεγάλο στοίχημα πια είναι η κατάσταση της ποδηλατικής κοινότητας απο χειμώνα! Εγώ θα δώσω το παρών - δυναμικά εξάλλου λένε οτι η ποδηλασία τον χειμώνα είναι πιο ευχάριστη!

Ride on!