επιμονή!

Share on:

Μετά το χθεσινό ατύχημα, φίλοι γνωστοί. e-buddies με τηλ, email, sms, comments, με ρωτούσαν αν ήμουν καλά, άλλοι πρόσφεραν τη βοήθεια τους παρόλα αυτά σχεδόν όλοι μεταξύ σοβαρού και αστείου - μου έλεγαν - τι τα θες στην ηλικία σου αυτά, καλά είσαι με τα πληκτρολόγια_ και άλλα διάφορα χαριτολογώντας όλοι τους - χωρίς καμία διάθεση κακίας.Οι επαναλαμβανόμενες φορές που άκουγα το αστείο με έβαλαν σε σκέψη - και καθώς περίμενα να μπω στον γιατρό (ενα τριωράκι) προσπαθούσα να καταλάβω τον προβληματισμό - ή μάλλον, να δω γιατί το έλεγαν όλοι αυτό! Κατά κάποιο τρόπο θέλω να τα βάλω όλα κάτω - μάλλον, για να δώσω μια απάντηση στον εαυτό μου (είπαμε το blog είναι και self ψυχανάλυση).

είχα γράψει - 1000 παραγράφους αλλά αποφάσισα να τις σβήσω- γιατί δε μου άρεσαν. Αυτό που έχω να πω είναι οτι όλες οι ηλικίες, και ολα τα αθλήματα είναι για όλους και δε νιώθω καθόλου άσχημα που με τόσο πάθος προσπαθώ να αθλούμαι συστηματικά! Για μένα αυτή ασχολία με κρατά σε νοητική και σωματική ευεξία - και νιώθω πραγματικά άλλος άνθρωπος. 10 και 11 ωρες πάνω σε ένα γραφείο - πίεση σωματική και ψυχολογική - δυστυχώς ούτε ένα μπάνιο ούτε ένας χαλαρός καφές ή ποτό ή φιλική συζήτηση - δε με βοηθούν για να την αποβάλλω!

Τραυματισμοί θα συμβαίνουν πάντα - και φυσικά οι τραυματισμοί δε συμβαίνουν πότε καλή στιγμή - πάντα είναι άτυχη στιγμή!

Έχω κακή διάθεση μόνο γιατί δε θα καταφέρω να κάνω κάτι το οποίο αγαπώ εξαιρετικά - όπως και κάθε μου χόμπι - και το κάνω με πάθος - τις επόμενες μέρες!

Σας προτρέπω όλους - να σκεφτείτε ξανά το ενδεχόμενο να βάλετε λίγο ΤΑΚΤΙΚΗ άθληση στη ζωή σας! Το να πας μια στο τόσο για τρέξιμο δεν είναι άθληση είναι μαλακία! Για κάποιους είναι το Judo για άλλους το γυμαστήριο για άλλους το τρέξιμο! Χαίρομαι που ολο και πιο πολύ βλέπω συναδέλφους μου - IT - να ασχολούνται και με κάτι.

Εμείς οι IT workers είμαστε τα τέλεια θύματα για πολλά δεινά - αν δεν προσέξουμε (ΠΟΤΕ ΔΕΝ είναι ΑΡΓΑ) το σώμα μας, την διατροφή μας. Έχεις νιώσε πως είναι να σε χτυπάει η πλάτη μετά από 11 ωρο, καθισμένος σε μη ανατομική καρέκλα με λάθος θέση, και τα μάτια σου και δακρύζουν από την οθόνη.Αν ναι τότε με καταλαβαίνεις!

Κρεμάω γι_ αυτές τις μέρες το Judo-και μου και περιμένω σύντομα να επανέλθω - με ακόμα μεγαλύτερη επιμονή!