Είχα μια ελαφριά υποψία οτι ξεκίνησα να συμφιλιώνομαι με την οδήγηση. Όχι οτι δεν οδηγώ αλλά έχω βαθύτερο θέμα χρόνια τώρα, με εκνευρίζει μάλλον, για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένος με εκνευρίζει η οδήγηση στην κίνηση της Αθήνας. Η Αθήνα και η περιοχή μου, η ζωή μου δε με ενοχλούν, δεν είμαι γκρινιάρης για την πόλη μου …

Παίζει να είναι η πρώτη χρόνια που α) περιμένω με ανυπομονησία να πάω διακοπές β)μετανιώνω που δεν κανόνισα ακόμα πιο μεγάλη περίοδο παύσης. Έχω την αίσθηση οτι οι μέρες περνάνε αργά και βασανιστικά. Ξυπνάς, σέρνεσαι μέσα στη ζέστη - τρως το σοκ της απότομης αλλαγής θερμοκρασίας - κάθεσαι δουλεύεις - φεύγεις - τρως …

δεν μπόρεσα να ξεφύγω απ_ αυτή την παράξενη σκέψη εδώ και μερικές εβδομάδες. Υπερβολική σε ένα βαθμό το ξέρω, ωραία τα 30 περνάς δε γίνεσαι 100. Πάντα έδινα σημασία στις στιγμές που ονόμαζα τέλος εποχής. Τέλος, σχολείου, τέλος σπουδών, τέλος μιας σχέσης, τέλος .τέλος. Τώρα τέλος μιας ακόμα δεκαετίας ζωής. Στα βασικά, …

Σε 10 μέρες περνάω το κατώφλι των 30 και ομολογώ έχω γίνει λίγο σκεπτικός. Μερικές φορές για πλάκα συζητώ με τους καλούς φίλους και γελάμε άλλοτε νιώθω ένα ύπουλο άγχος οτι η δεκαετία που ανοίγει είναι σημαντική και πρέπει να γίνουν κινήσεις. Κατανοώ οτι το πρέπει με το τι θα γίνει είναι σχετικό μιας και ο παράγοντας …

8 Ιουνίου το τελευταίο post. Καλά το πάω. Βασικά όχι δεν παράτησα το blogging- κάθε μέρα καθώς γυρνάω από τη δουλειά - μονολογώ (από μέσα μου - μη με πάρουν για τρελό) το post της ημέρας. Εκεί που είμαι έτοιμος να μεταβιβάσω τις σκέψεις στην σελίδα- να μια η πίεση, η κούραση οι υποχρεώσεις και μένουν όλα στον αέρα. …

Δεν είναι τυχαίο οτι έχω αυτή τη συζήτηση με αρκετούς συναδέλφους και καλούς φίλους τον τελευταίο μήνα. Ίσως λίγο η κρίση και η πίεση - κάνουν ανθρώπους με δυνατότητες, γνώσεις αλλά και κάποιες φιλοδοξίες να βλέπουν πια ρεαλιστικά οτι το μέλλον τους σε αυτό τον τόπο, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα και θα …

Πέντε μέρες, αρκετός καφές, ξενύχτι, απομόνωση, πρωινό ξύπνημα, κόμπος στο στομάχι, αγωνία, στυλό κομπιουτεράκι, καφές, κόλλες αναφοράς, επανάληψη τελευταίο λεπτό, αγωνία μετά ήταν αυτό, επιστροφή σπίτι, επανάληψη για το επόμενο, καφές, ξενύχτι. Τέσσερα μαθήματα ήρθα και πέρασαν μέσα σε ένα ΠΣΚ από πολύπλοκα εταιρικά …

Καθώς μεγαλώνω ή μάλλον, μεγάλωσα πια, λέω αυτή την ιδιαίτερη στιγμή οτι δε θα συγκινηθώ δε θα βουρκώσω. Αλλά πάντα για λίγα λεπτά όσο διαρκεί μια σφιχτή αγκαλιά και ένα αντίο γίνομαι αυτός ο ξανθός μπόμπιρας που μένει βουρκωμένος πίσω από τον έλεγχο διαβατηρίων κρατώντας σφιχτά το χέρι της μάνας του. Ίσως, ποτέ δε θα …

Χθες το βράδυ συζητούσα με έναν καλό φίλο και παλιό συνάδελφο, o οποίος μόλις ξεκίνησε και αυτός το δικό του ταξίδι στον κόσμο των MBA. Άνθρωποι της πληροφορικής είμαστε και οι 2,τώρα πια έχουμε αποκτήσει καλή γνώση της αγοράς (δεν είναι τόσο μεγάλη άλλωστε - ίσα ίσα τόσο μικρή που σε πιάνει τρέλα αν το σκεφτείς). Τον …

Εδώ και χρόνια σε αυτό το blog, κάθε τελευταία μέρα του χρόνου συνηθίζω να γράφω ένα review post. Για party μου, κυρίως. Κάτι σαν κλείσιμο βιβλίων. Σκεφτόμουν εδώ και μέρες αν θα το κάνω και για το 2009 τελικά για να διαβάζεις μάλλον, το έκανα. Αναρωτιέμαι τι είναι το πρώτο πράγμα που που φέρνει στο μυαλό το 2009 και …