Bonus επαναπατρισμού

Δεν είναι λίγες οι φορές, που πιάνουμε τη συζήτηση με φίλους και γνωστούς εδώ στα ξένα, για υποθετικά σενάρια επιστροφής στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα αν η παρέα σας ή ο κύκλος σας έχει να κάνει με την πληροφορική, τέτοιες συζητήσεις μπορεί να είναι αρκετά συχνές μιας και ανήκουμε σε μια αγορά που δίνει ευκαιρίες παντού, γι_ αυτό και αρκετοί από εμάς δεν ζουν πια στην Ελλάδα .

Έχω ξαναγράψει και παλιότερα, οτι ανήκω ή έτσι νιώθω τέλος πάντων, στο group των επαγγελματιών που μάλλον, άργησε να κάνει το βήμα ή μάλλον πολέμησε αρκετά μέσα του μέχρι να κάνει το λεγόμενο leap of faith. Άρα τα σχεδόν 3+ χρόνια εκτός Ελλάδας δεν είναι καμία τεράστια εμπειρία.

Τον τελευταίο καιρό διαβάσαμε Λοιπόν, ανακοινώσεις για εταιρίες στην Ελλάδα οι οποίες προς τιμήν τους, προσφέρουν ένα κάποιο οικονομικό βοήθημα σε όσους θα ήθελαν να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα και να ενταχθούν ξανά στην Ελληνική αγορά και πραγματικότητα. δε θα μείνω πολύ στα ποσά αν τα χρήματα είναι αρκετά ή όχι.Για όποιον έχει κάνει μετακόμιση στο εξωτερικό, ξέρει οτι το κόστος είναι σχεδόν όσο λεφτά μπορεί να είχες καταφέρει να αποταμιεύσεις σε 3-4 χρόνια στην Ελλάδα. Η κίνηση σαν κίνηση όμως μετράει και νομίζω είναι θετική αλλά μέχρι εκεί.

Αποφάσισα να φύγω από την Ελλάδα όταν ένιωσα οτι η επαγγελματική μου πορεία είχε μία στατική πορεία και μάλιστα ερχόταν σε αντίθεση με κάποιες προσωπικές μου βλέψεις, φιλοδοξίες αλλά και θέματα επαγγελματικής ηθικής. δυστυχώς για μένα η brutally honest σκέψη και τρόπος δουλειάς δε με έκανε ποτέ το αγαπημένο παιδί για πολλούς. Όταν κατάλαβα οτι οι απολαβές μου είχαν φτάσει σε ενα συγκεκριμένο σημείο και μάλλον ήταν καιρός που θα έπρεπε να ξεκινήσω να σκέφτομαι να δέχομαι λιγότερα χρήματα για χάρη μονιμότητας, ή βαρεμάρας ή να πρέπει να γίνομαι αρεστός μόνο και όχι απλά χρήσιμος. Καθώς μπαίνω σε μια πορεία να θέλω να κάνω οικογένεια, παιδιά έπρεπε να σκεφτώ καλά τι έπρεπε να κάνω και πως θα μπορέσω να παρέχω αυτά που θέλω εργαζόμενος σε μια μικρή αγορά. Έβλεπα πως αυτό που μου αρέσει να κάνω γίνεται devalue χρόνο με το χρόνο και η δυνατότητα μου να βάζω χρήματα στην άκρη θα μειώνεται όσο μεγαλώνει η ηλικία μου και οι ανάγκες μου.

Θα πει κάποιος, σιγά ρε μεγάλε αυτό μπορεί να είναι η δικη σου εκδοχή. Να συμφωνήσω εν μέρη, αλλά όταν μιλάω με άλλους ανθρώπους που έχουν τα ίδια προβλήματα αλλά και φιλοδοξίες με μένα κάπου τις ίδιες απαντήσεις παίρνω.

Τα πράγματα που θα πρέπει να αλλάξουν είναι πολλάκαι για να καταφέρεις να φερεις ανθρώπους πίσω θα πρέπει η γενικότερη κατάσταση να αλλάξει.

Μπορεί κάποιος να πει, οτι κοίτα ναι σίγουρα βασικά θέλουμε να κρατήσουμε τον νέο κόσμο στη χώρα που έτσι και αλλιώς δεν έχει τα ίδια expectation μ'εσενα που είσαι λίγο πριν τα 40 ή να φέρουμε νέο κόσμο, εσύ είσαι μια κατηγορία που δεν μπορεί η αγορά, οι εταιρίες και η χώρα να ευχαριστήσει πια. Το καταλαβαίνω απόλυτα το σέβομαι και λέω οτι και αυτό είναι ένα θετικό σημάδι. Εξάλλου σε μια Ελλάδα που το εργασιακό κόστος (αν είσαι νόμιμος και σωστός) είναι μεγάλο, είναι πιοεύκολονα έχεις 10 junior με 500-1000 euro παρά ακριβούς με πολλά χρόνια εμπειρίας.

Άρα το να σκέφτομαι να γυρίσω στην Ελλάδα σε μια αγορά που θα με πληρώσει απο 50-70% και κάτω απο τα λεφτά που μπορώ να βρώ έξω δεν είναι και φοβερό κίνητρο. Μιλάω για πραγματικούς μισθούς που παίζουν στην Ευρώπη και λογικά λεφτά (οχι υπερβολές που ακούω απο πολλούς ξυπασμένους). Επίσης, να γυρίσω πίσω σε μια αγορά με 10-15 εταιρίες, μεσα σε 10+ χρόνια καριέρας έχεις ήδη γυρίσει τα μισα μαγαζιά και ξέρεις τι παίζει.

Μερικές φορές κάποιοι ρωτάνε, αΝ σου έδινε η τάδε εταιρία ένα φοβερό πακετό, λεφτά που δεν είχες ξαναπάρει ποτέ στην καριέρα σου θα γυρίζεις;. Η απάντηση είναι όχι. Γιατί οι εταιρίες δεν είναι η οικογένεια σου, αν είσαι ακόμα ένας υπάλληλος. Και τι θα γίνει ρωτάω αν μετά απο 1-2 χρόνια αυτή η εταιρία για τους δικούς τις λόγους δε θέλει να με κρατήσει πια, ή εγώ δεν αντέξω είμαι δυσαρεστημένος; Θα βρεθώ ξανά στην ίδια μικρή και δύσκολη αγορα.

Οι λόγοι που θα κάνουν ανθρώπους σαν και μένα να γυρίσουν πίσω αυτή την στιμή είναι μη επαγγελματικοί πχ οικογένεια, ανάγκη και μάλλον, τότε θα έχουμε αποφασίσει να αρκεστούμε με αυτό που αφήσαμε πίσω πριν χρόνια για χάρη άλλων αναγκων. Δηλαδή να ξεχάσουμε καριέρες, ευκαιρίες επιλογές, αποταμίευση κτλ.

Η κατάσταση της χώρας, η φορολογία της, η μη σταθερότητα, η μικρή αγορά πληροφορικής, η ανομία και η φορολογική αταξία ( ΟΧΙ δε θέλω να φοροδιαφευγω για να βάζω κανένα χιλιάρικο στην άκρη με μαιμουδιές και να λέω ΦΟΒΕΡΑ περνάω στην Ελλάδα) είναι οι λόγοι που αρκετός κόσμος δε θα γύρίσει πίσω.

Όταν οι 15 εταιρίες γίνουν 150, όταν οι μισθοί γίνουν ανταγωνιστικοί, όταν μεγάλο ποσοστό των εταιριών δε θα είναι δημοσιο-επιδοτούμενες, όταν η φορολογία στους ταπεινούς μισθωτούς θα γίνει ξανά λογική και δεν θα με αντιμετωπίζει το κράτος σαν cash cow, όταν το κόστος ζωής θα είναι λογικό και θα μπορώ να κάνω αποταμίευση και όχι να δουλευω 5 χρόνια για να βάλω στην άκρη λεφτά που δεν μπορούν να υποστηρίξουν μια γέννα ή μια έκτακτη ανάγκη, τότε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα.

Μέχρι τότε, δίνουμε τον αγώνα μας στο εξωτερικό που φυσικά τα πράγματα δεν είναι ρόδινα ούτε τέλεια, αλλά τουλάχιστον έχουμε επιλογές!