Μία τεχνολογική μάχη, στους αιθέρες the rise of turbo jets!
Αυτή η επαγγελματική άνοιξη, βλέπε προηγούμενη καταχώρηση, με έχει κρατήσει λίγο μακρυά από το blog, αλλά ποτέ δεν το ξεχνάω. Λοιπόν, στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο, όπως πολλά geek, έτσι και εγώ μερικές φορές χάνομαι μέσα στα διάφορα video του youtube. Και ποιος δεν το κάνει, και ποιος δε θα συνεχίσει να το κάνει. Η αγάπη μου για την πτήση, τα αεροπλάνα και τη σχετική τεχνολογία γύρω από όλα αυτά είναι γνωστή και το έχω γράψει πολλές φορές.
Μία μάχη έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια στον χώρο της αεροδιαστημικής βιομηχανίας. Μία από τις πολλές για να ακριβολογούμε, για έναν χώρο ο οποίος έχει μεν χτυπηθεί από την παγκόσμια κρίση (πολιτική αλλά και πολεμική αεροδιαστημική) παρόλα αυτά δε σταματάει να μάχεται για το κάτι καλύτερο. Αυτή τη στιγμή ήδη στα αεροδρόμια του κόσμου ξεκινάνε δειλά δειλά να εμφανίζονται στα διάφορα gate επιβίβασης αεροπλάνα νέας γενιάς τα όποια σύμφωνα με τους κατασκευαστές τους, υπόσχονται άνετες, ασφαλείς και οικονομικές μετακινήσεις. Παραδείγματα όπως το Boeing 787 Dreamliner, το Airbus A350XWB, το Boeing 747-800 αλλά και τα πιο μικρά και διάσημα Boeing 737 NG MAX και Airbs A320 Neo. Αν είσαι συχνός ταξιδιώτης, πόσο μάλλον, international ταξιδιώτης δε θα περιμένεις αρκετά για να μπεις σε ένα από τα παραπάνω μοντέλα, ήδη οι αεροπορικές εταιρίες ανά τον κόσμο έχουν κάνει παραγγελίες και παραλαμβάνουν τα πρώτα αεροσκάφη.
Οι δύο εταιρίες που κυριαρχούν στον χώρο και παράλληλα επενδύουν αρκετά σε έρευνα και ανάπτυξη είναι οι γνωστές σε όλους μας Boeing και Airbus. στη μάχη της επικράτησης για τον μεγαλύτερο και πιο επιτυχημένο κατασκευαστή αεροσκαφών και οι 2 έχουν στραφεί σε μια σειρά τεχνολογιών αλλά και σχεδιάσεων που υλοποιούν πια στα αεροσκάφη τους. Θα αναφέρω 2 οι οποίες είναι οι πιο χαρακτηριστικές.
Πρώτη και σημαντική είναι η επένδυση που γίνεται, (αποτέλεσμα έρευνας εδώ και πολλά χρόνια) στη χρήση σύνθετων υλικών (composite material) για την κατασκευή της ατράκτου αλλά και των φτερών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το νέο Boeing 787, 50% της κατασκευής του είναι από σύνθετα υλικά, ο ανταγωνιστής τους A350XWB είναι στο 35% (ολικά). Σίγουρα δε μιλάμε για το απλό πλαστικό που έχεις στο νού σου, μη φοβάσαι, μιλάμε για υλικά αρκετές φορές πιο δυνατά σε καταπονήσεις από τα γνωστά κράματα αλουμινίου που μέχρι τώρα ξέρουμε. Στα επόμενα χρόνια θα δούμε τα ποσοστά αυτά να μεγαλώνουν καθώς η εμπειρία στην τόσο εκτεταμένη χρήση των υλικών αυτών θα βελτιώσει την εξέλιξη αλλά και την παραγωγή τους.
Αρκετά μεγάλο βήμα Λοιπόν, με ελαφρύτερες και πιο δυνατές κατασκευές, βελτιώσεις και στα διάφορα αεροδυναμικά προφίλ, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο σημαντικό, ίσως για πολλούς σημαντικότερο, οι κινητήρες.
Η τεχνολογία Turbo Jet είναι μία από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις της ανθρώπινης μηχανικής, συνεχίζει να μας υπηρετεί και να μας προσφέρει τη δυνατότητα να γεμίζουμε τους μέχρι πρότινος αλουμινένιους κυλίνδρους με επιβάτες και να τους κάνουμε να πετάνε με ταχύτητες κοντά στο φράγμα του ήχου ή και λίγο πιο κάτω. Πάντως αρκετά γρήγορα! Οι κινητήρες που όλοι ξέρουμε, θαυμάζουμε ή φοβόμαστε έχουν και αυτοί τον δικό τους δρόμο εξέλιξης. Σε γενικές γραμμές η λειτουργία τους βασίζεται σε απλές αρχές παρόλα αυτά η κατασκευή τους αλλά και η σχεδία ση τους πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο που να μας υποστηρίζουν αβασάνιστα για αρκετό καιρό και με δύσκολες συνθήκες, τους κάνει ένα εξαιρετικά ακριβό και περίπλοκο κομμάτι του puzzle. Δεν έχουν μείνει στάσιμοι, αλλά τα βήματα προς κάτι καλύτερο παίρνουν χρόνο, κοστίζουν σε χρήμα, έρευνα και πολλές φορές σε ανθρώπινες ζωές.
Αυτή την εποχή ζούμε σε μια περίοδο που μαζί με τα νέα εξελιγμένα αεροσκάφη που ανέφερα πιο πάνω, θα δούμε και τη χρήση μιας νέας γενιάς κινητήρων, που ευελπιστούν να θέσουν νέα όρια στον χώρο του turbo jet. Οι στόχοι είναι, πιο οικονομικοί κινητήρες, πιο γρήγοροι, λιγότερο θορυβώδεις και φυσικά με ακόμα πιο μεγάλες αντοχές σε συχνή χρήση χωρίς μεγάλες απαιτήσεις. Αυτή η επανάσταση, έστω σαν ένα μικρό βήμα συμβαίνει αυτή την εποχή. Οι 2 μεγάλοι αντίπαλοι, η εταιρία Pratt & Whitney με την τεχνολογία PurePower και ο consortium CFM από την General Electric και την Γαλλική SNECMA.
Δεν είμαι μηχανικός αεροσκαφών και οι σχετικές μου γνώσεις είναι βασικές απ_ όσα μπορώ να καταλάβω μελετώντας σχετικές πηγές, παρόλα αυτά μου έκανε φοβερή εντύπωση (την βρήκα εξαιρετικά έξυπνη ιδέα) η προσέγγιση της PW στον κινητήρα PurePower. Η χρήση εξαρτήματος που μοιάζει κάπως με ένα κιβώτιο ταχυτήτων για να πετύχει την κίνηση του ανεμιστήρα΄και της τουρμπίνας σε διαφορετικές ταχύτητες είναι πραγματικά έξυπνη! Πολλοί έχουν εκφράσει ανησυχίες, αλλά μιλάμε για μια ιδέα που ήταν ουσιαστικά στα εργαστήρια 15-20 χρόνια.
Στο αντίποδα η τεχνολογία LEAP-X δεν αλλάζει κάτι τρομερά στην βασική αρχιτεκτονική ενός μοντέρνου turbo fan jet κινητήρα, απλά ακολουθεί τη συντηρητική οδό και βελτιώνει σε κάθε επίπεδο του κινητήρα και από ένα χαρακτηριστικό για να πετύχει μια γενικότερη βελτίωση.
Αν έχετε το ενδιαφέρον,μπορείτε να διαβάσετε εδώ , εδώ και εδώ κάποια σχετικά άρθρα που κάνουν μια σύγκριση. Θα παραθέσω μερικά video από τα πολλά διαθέσιμα στο youtube, που εξηγούν τα πράγματα αρκετά καλύτερα από μένα.
Το μόνο που έχω να πω είναι, τι απίστευτη τεχνολογία, ένας μαγευτικός κόσμος των αιθέρων.
PurePower.
LEAP X