Μα φυσικά ηλίθιε όταν σταματήσεις
Η δημοσίευση και εφαρμογή σε λίγο καιρό, ενός ακόμα πακέτου οικονομικών μέτρων και περικοπών στη χώρα μας, ξεσήκωσε ακόμα μια φορά τον κόσμο. Πολλά έχουν λεχθεί, πάρα πολλά έχουν γραφθεί και θα συνεχίσουν αντίστοιχα. Σε κάθε πακέτο μέτρων, σιγά σιγά κάθε μια διαφορετική συντεχνία, ομάδα ή μικρό φέουδο του ελληνικού οικονομικού ψηφιδωτού, έρχεται να να προστεθεί σαν θύμα, σαν άδικο-σφαγμένη κάστα που θα θυσιαστεί άδικα.
Παραδείγματα, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ιδιωτικοί (μισθωτοί) υπάλληλοι, μετά συγκεκριμένες κάστες κλειστών επαγγελμάτων, μετά οι ελεύθεροι επαγγελματίες και πάει λέγοντας. Θα έχουμε και άλλα θύματα στα επόμενα χρόνια που θα έρθουν.
Είμαι σίγουρος, οτι μέχρι τώρα που διαβάζεις έχεις ήδη σκεφτεί οτι θα υποστηρίξω την άποψη οτι όλα είναι δίκαια και όλα έπρεπε να γίνουν. Όχι, θα σε εντυπωσιάσω, όχι δεν είναι λογικά σχεδόν τα μισά ή παραπάνω από τα μέτρα. Όχι, δεν είναι λογική η φορολόγηση 35% και 45%. Όχι, δεν είναι λογικό να απολύεις απλά (αν και πρέπει να το κάνεις) χωρίς να έχεις πρώτα τους μηχανισμούς να ξεσκαρτάρεις το καλό με το κακό υλικό. Όχι, Λοιπόν, αναγνώστη πολλά δεν είναι λογικά, και σίγουρα ένα από τα πράγματα που σου έρχονται στο μυαλό είναι η αγανάκτηση και η αντίδραση.
Αλλά εκεί είναι που λίγο χάνω την αίσθηση με την πραγματικότητα ή μάλλον την πραγματικότητα που φαίνεται να μοιράζεται μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Το βλέπω στο πως γράφει ο καθένας, το πόσο δυναμικά αναθεματίζει τα παράλογα μέτρα, τις αναλύσεις περί αναλύσεων γιατί η Χ συγκεκριμένη κάστα είναι ο νέος Ιησούς που ξανά σταυρώνεται. Πίσω από τις λέξεις, είναι φανερό οτι κρύβουμε όλοι μας, μια και μόνο ευχή, δε θέλω να αλλάξω τίποτα, δε βρίσκω τίποτα παράλογο στο παρελθόν παρα μόνο το παρόν είναι ζοφερό και άδικο.
Ε Λοιπόν, βαρέθηκα αυτή την άποψη και έχω αρχίσει να βαριέμαι και να εκνευρίζομαι με όσους είτε απλά ή ευγενικά είτε δυναμικά την προωθούν.
Τι νομίζουμε λοιπόν, οι άνθρωποι που νομοθετούν στη χώρα μας είναι διαφορετικοί από εμάς. Όχι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Εκτός από συγκεκριμένες εξαιρέσεις μεγάλο ποσοστό αυτών τους στέλνουμε στην εξουσία κάθε λίγο και λιγάκι. Ναι ηλίθιε εγώ και εσύ. Εγώ και εσύ στέλνουμε στην εξουσία τον Άκη, τους 31 της λίστας, τους νομοθέτες της κάθε φόρο-αρπαγής, τους ανθρώπους που τώρα θες να καούν ζωντανοί γιατί στα παίρνουν όλα. Η μόνο διαφορά μας είναι οτι αυτοί οι άνθρωποι που πέρασαν από τη θέση εξουσίας και εμάς των ιδίων είναι οτι αυτοί θεωρούσαν όλους τους άλλους (δηλαδή εμάς) λίγο παραπάνω ηλίθιους και πίστευαν πάντα οτι μπορούν να το κάνουν- να μας κοροϊδεύουν.
Θεωρείς οτι η φορολόγια σου είναι παράλογη; Θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλά πάω στοίχημα οτι θα σκεφτόσουν το ίδιο πράγμα αν στο ζήτηγαν να κάνεις και εσύ το ίδιο. Πως το ξέρω;
Το ξέρω, γιατί εγώ και εσυ και όλοι μας, έχουμε ευθύνη και ακόμα και τώρα δεν έχει κανείς το θάρρος να το παραδεχτεί. Χάλια δημόσιος τομέας ρώτα έναν από τους πολλούς άδικα προσληφθέντες της 30ετιες δημοσίους να σου πουν, οτι φταίνε οι πολιτικοί, άσχετα αν έχει 15 χρόνια να σε εξυπηρετήσει. Έμποροι, ελ. Επαγγελματίες ή λοιποί μισθωτοί, ναι όλοι, ποιος έχει το θάρρος να παραδεχτεί οτι για χρόνια φοροδιαφεύγει; κανένας, αλλά τώρα φταίνε οι πολιτικοί, φταίει το άδικο σύστημα το οποίο τους κλέβει και αυτοί οι καημένοι, όλοι μας δηλαδή, επειδή είμαστε και ψευδό-επαναστάτες - δικαιολογούμε την κάθε παράνομη πράξη.
Γιατί είμαστε εμείς οι ίδιοι που θα πάμε να βρίσουμε τον κρατικό μηχανισμό που δε δουλεύει, που είναι μεγάλος αλλά την ίδια μέρα θα προσευχηθούμε η γυναίκα μας ή η αδερφή μας να πάρει αυτή τη θεσούλα στη Βουλή, σε κάποιο σώμα ασφαλείας να κάθεται σε γραφείο. Γιατί είμαστε εμείς που θα γελάσουμε με τον φίλο μας για τη μεγάλη δουλειά που έκανε και δε θα του πούμε τίποτα γιατί τα έκανε όλα παράνομα, γιατί κλέβει το κράτος, κλέβει εμάς. Γιατί είναι φίλος μας .είμαι μάγκας, είναι δικό μας παιδί ρε γαμώτο.
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για την παράλογη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Ο μόνος τρόπος για να σωθούμε είναι να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να αποκτήσουμε ευθιξία, να αλλάξουμε νοοτροπία.
Όταν σταματήσεις να πετάς τα σκουπίδια από το αυτοκίνητο σου, όταν σταματήσεις να κάνεις το παιδί σου κακομαθημένο και να σε βλέπει να κάνει το ίδιο, όταν σταματήσεις να παρκάρεις σ τη γωνία του πεζοδρομίου που μπορεί να περάσει ένας ανάπηρος, όταν σταματήσεις να καταστρέφεις την τουαλέτα του σχολείου και το κάθε δημόσιο κτήριο, όταν σταματήσεις να καις τη γή του δίπλα για να την εκμεταλλευθείς, όταν σταματήσεις να λες ψέματα, όταν σταματήσεις να χρησιμοποιείς το αμάξι σου για να πας στο περίπτερο, όταν σταματήσεις να μπερδεύεις το ένδοξο (θεωρητικό σου παρελθόν) με την πραγματική σημερινή σου κατάντια, όταν σταματήσεις να είσαι παρτάκιας, όταν καταλάβεις τι σημαίνει συλλογικό καλό, όταν σταματήσεις να μεγαλώνεις το παιδί σου με την ιδέα - να μπει στο δημόσιο για να έχει σίγουρα λεφτάκια, μια ζωούλα μια ρουτινούλα, όταν σταματήσεις να ψηφίζεις με βάση το συμφέρον σου πολιτικούς και όχι το κοινό καλό, όταν σταματήσεις να μεταφέρεις το βάρος των λάθος επιλογών σου σε κάποιον τρίτο- φταίνε οι αλήτες πολιτικοί-φταίνε οι άλλοι όχι εγώ γιατί εγώ είμαι μια μικρή αδύναμη μονάδα, όταν σταματήσεις να ζεις με τα λεφτά του μπαμπά και να το παίζεις επαναστάτης, όταν σταματήσεις να περιμένεις οι άλλοι να αλλάξουν για σένα, όταν σταματήσεις να θεωρείς οτι στη ζωή όλα είναι εύκολα και η ζωή σου είναι κάπου γραμμένο οτι θα περνάει χωρίς προσπάθεια, όταν θα σταματήσεις να μαλακίζεσαι στο πανεπιστήμιο με κόμματα και οργανώσεις και απλά να διαβάσεις, όταν σταματήσεις όταν σταματήσεις.
Μέχρι τότε, εγώ και εσύ και όλοι μας, κάθε φορά που θα μας πηδάει κάποιος με ένα νέο παράλογο μέτρο, α ς κοιτάμε στον καθρέφτη το πρόσωπο μας και θα βρίσκουμε τον ένοχο. Και όχι ηλίθιε δε φταίει για όλα ο καπιταλισμός, ούτε το κεφαλάιο, για τη γυφτιά και την έλλειψη επιπέδου στην καθημερινότητα σου δε φταίνε αυτά, φταις εσύ εγώ όλοι μας. Ξεκίνα από τα απλά αν μπορείς .αλλά ναι ξέρω μπορώ να δω τα σχόλια από κάτω. Δικαιολογίες.