Πέρασμα στην εποχή των SSD ή πως ο OCZ Vertex 3 δίνει ζωή στο MacbookPro μου

Λοιπόν, δύσκόλοι καιροί για αγορές, πόσο μάλλον, για αγορές πολλών χιλιάδων euro. Αξίζει όμως μερικά χρήματα, ιδιαίτερα αν τα μηχανήματα σας είναι βασικό εργαλείο στη δουλειά, για να τους δώσετε την απαραίτητη δύναμη και να επεκταθεί η χρήση τους.

Μετράει ήδη 3 χρόνια ζωής το MacBookPro ( Mid 2009)μουm (είναι το δεύτερο που έχω).Το πρώτο συνεχίζει να κρατά γερά στους ωκεανούς μαζί με τον πατέρα μου στα ταξίδια του. Πριν απο μερικούς μήνες του έβαλα το maximum της μνήμης Ram που μπορεί να δεχτεί (8 γιγα) και σκεφτόμουν πότε θα περάσουν οι μήνες έτσι ώστε να ωριμάσει ακόμα πιο πολύ η κατάσταση με τα Solid State Drive και μπω εγκαταστήσω έναν τέτοιο.

Δεν ήταν τα πράγματα τόσο βολικά μιας και τα χρόνια του laptop μόλις που του έδωσαν μια ευκαιρία για τέτοια αναβάθμιση. Οριακά θα μπορούσε να πει κάποιος οτι θα μπορούσα απλά να το αφήσω έτσι. Μιλάω για τον SATA Controller που έχουν τα συγκεκριμένα μοντέλα όπου δεν είναι καθαρό SATA 3, άρα για πολλούς η αγορά κάποιου SSD πόσο μάλλον, με SATA3 interface είναι λίγο παράξενη.

Να σας προλάβω. Επέλεξα έναν δίσκο που μπορεί να παίξει και σε πιο γρήγορο interface, μιας και οι υλοποιήσεις με τα διάφορα μοντέλα SSD έχουν σημαντικές διαφορές σε θέματα σταθερότητας και επιδόσεων από μοντέλο σε μοντέλο. Επίσης,, ένας τέτοιο δίσκος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε κάποια άλλη αναβάθμιση σε πιο νέο μοντέλο.

Επέλεξα να αγοράσω τον OCZ Vertex 3 (120GB) και να μεταφέρων τον συμβατικό δίσκο στη θέση του DVD_R το οποίο και αφαίρεσα. Στο slot του DVD έχει μπει ειδική θήκη με υποδοχές που είναι η βάση του συμβατικού μου 250άρι. Συνολικά Λοιπόν, το μηχάνημα πήγε στα 120+250 γίγα χωρητικότητα, ενώ σχεδιάζω όλες μου τις εφαρμογές να τις τρέχω από τον SSD και τον άλλο δίσκο να τον χρησιμοποιώ σαν Backup / storage. Αποφάσισα οτι δεν ήθελα να ρισκάρω οποιοδήποτε κατσαβίδωμα (μιας και είναι το work horse μου) και η όλη αναβάθμιση έγινε στην systemgraph σε λιγότερο από 2 ώρες. Το πρωί το άφησα και μετά από λίγο πετάχτηκα να το πάρω. Big thank στον εδώ και χρόνια τεχνικό των πιο πολλών μου mac Chris.P.

Αίσθηση αναβάθμισης.

Από το πρώτο boot βλέπεις πόσο γρήγορα έρχεται το μηχάνημα σε κατάσταση έτοιμη για δουλειά. Θα έλεγα οτι ο boot χρόνος έχει βελτιωθεί στο μισό παραπάνω. Οι εφαρμογές του OS ανοίγουν πολύ γρήγορα και όταν πας να κάνεις access δεδομένα στον συμβατικό δίσκο τότε καταλαβαίνεις πραγματικά τις διαφορές. Είναι αυτό που λένε οτι αν συνηθίσεις σε SSD δίσκο μετά οι συμβατικοί και τα μηχανήματα που τους χρησιμοποιούν θα σου φανούν αργά.

Σε οτι έχει να κάνει με μετρήσεις (κάτι απλό και κατανοητό).

Java Develοpers

Εγκατέστησα ΟΛΑ τα εργαλεία που χρησιμοποιώ στον SSD, συγκεκριμένα Eclipse, διάφορους editor κτλ. Το start-up time του Eclipse (Indigo SR2) έχει πέσει πιο κάτω από το μισό μιας και το ίδιο το workspace των εφαρμογών επέλεξα να το έχω και αυτό στον SSD. Εκεί που όμως που έμεινα έκπληκτος ήταν σε μια χρονοβόρα και απαιτητική διαδικασία μιας αρκετά μεγάλης και πολύπλοκης J2EE εφαρμογής.

Στο εταιρικό μου pc το οποίο είναι ένα HP με Intel Xeon 2.66 (4 core) 6 giga RAM και Win7 Premium η διαδικασία του create distribution (clean, compile, repackage, και άλλα πολλα) θέλει 2_ 09'. (2 λεπτά και κάτι). Στο MacBookPro του 2009 με Intel Core 2 Duo (2.53) (2 Core) 8 giga Ram και MacOSX θέλει 1 λεπτό και 17 λεπτά.

Βλέπεις πως ένα πιο παλιό μηχάνημα σε cpu αλλά και transfer speed στους διαύλους του ρίχνει στα αυτιά ένα πολύ πιο μοντέρνο PC. Προφανέστατα το παραπάνω μου σχόλιο και μέτρηση δεν έχει να κάνει με την ανωτερότητα του MacOSX αλλά το πως ένα δίσκος τέτοια τεχνολογίας ουσιαστικά φέρνει τους διαύλους επικοινωνίας δεδομένων του μηχανήματος σου - στα όρια τους.

Γενικά - εντυπώσεις.

Φαίνεται οτι τα λεφτά που έδωσα έδωσαν στον μηχάνημα μου μια πολύ καλή ανάσα, αρκετή για να συνεχίσει να με υπηρετεί για 1-2 χρόνια χωρίς να δείχνει τα χρόνια του. Είναι ήδη 3 ετών. Παίζει να είναι η πιο value for money αναβάθμιση που έκανα ποτέ σε μηχάνημα, mac ή pc. Επειδή λοιπόν περάσαμε σε μια νέα εποχή και με το καλό θα πράξω το ίδιο όταν η οικονομική μου δυνατότητα το επιτρέπει στο imac στο σπίτι που είναι καθαρόαιμο SATA 3 - είπα για πρώτη φορά στην Mac ζωή μου να κολλήσω sticker στο Mac μου.

Και στα δικά σας, αξίζει :)

update: το TRIM το ενεργοποοίησα με τις οδηγίες εδώ (και όχι TrimEnabler). Θέλει μια μικρή διόρθωση σε κάτι αποστρόφους (δες comment) - μετατροπή σε ( )