περιμένω τη μέρα της αυτοδικίας

Έχω αρκετούς web γνωστούς, μερικοί χαιρέκακα άλλοι ειρωνικά και μερικοί με καλή και χιουμοριστική διάθεση περιμένουν από αυτό εδώ το blog κάποια οργισμένη καταχώρηση - για όλα αυτά που συμβαίνουν στην πόλη μας (Αθήνα) για τις απεργίες, τις φωνές και την ταλαιπωρία.

Παλιότερα ήμουν πιο μικρός η οργή ξεχείλιζε από μέσα μου και έβρισκα έναν τρόπο να τη διοχετεύω εδώ, μάλλον, όχι με τον πιο ωραίο τρόπο. Έντονη γλώσσα, έντονες σκέψεις. δεν μπορώ να πω οτι η οργή έφυγε, εκεί είναι ακόμα αλλά προσπαθώ να αυτολογοκριθώ ίσως έτσι περάσω το μήνυμα μου πιο σωστά.

Κάθομαι σε μια γωνία πια και με λύπη παρατηρώ τον κόσμο να ταλαιπωρείτε κάθε μέρα επειδή μια μικρή ομάδα ανθρώπων θεωρεί οτι τα Μ.Μ.Μ της ανήκουν οπότε μπορούν και να τα στερούν από τον κόσμο. Πόσοι είναι αυτοί οι κύριοι 500-1000 κάπου τόσοι

• το δικό τους δίκιο είναι μεγαλύτερο να υποθέσω από το γενικό καλό 3.000.000 ή όσος είναι ο ενεργός παραγωγικός ιστός αυτής της πόλης.

Ταλαιπωρούμαι και εγώ, χθες κόντεψα να σκοτωθώ 2 φορές πηγαίνοντας στην δουλειά με το ποδήλατο (δεν είχα άλλο τρόπο). Αν πάθω κάτι θα ήθελα να στείλετε μια επιστολή και στους απεργούς για συμπαράσταση.

Κάποτε έβριζα, έκραζα όχι γιατί μισούσα κάποιον, ούτε γιατί θεωρώ οτι τα κακά του κόσμου και της χώρας αυτής ξεκινούν από τους δημοσίους υπαλλήλους - αλλά θεωρώ οτι εδώ και 30 χρόνια είμαστε όλοι μας συν υπεύθυνοι για το βιασμό της κοινής λογικής στην καθημερινότητα μας. Ναι την κοινή λογική.

Εν έτη 2010 το ελληνικό κράτος δεν ήξερες πόσοι δουλεύουν γι_ αυτό. Νομοθετεί το ελληνικό κράτος και όλοι το γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι (είδες παλιότερα θα έγραφα στα @@ τους - χαχα).

Αυτό που με ενοχλεί πια από τον μέσο Έλληνα είναι οτι είναι μια μεγάλη ΚΟΤΑ!Του βιάζουν την λογική πολιτικοί, συντεχνίες, εταιρίες, συνδικαλιστές ο ένας τον άλλο και κανείς δεν κάνει τίποτα.Κανείς δεν μιλάει - ή μάλλον, σχεδόν κανείς. Τι ελευθερία της έκφρασης και σκέψης - μου λέτε - εδώ έχουμε χάσει τη θέληση να σκεφτούμε - όλα τα αφήνουμε για κάποιον άλλο ακόμα και να πούμε τη γνώμη μας.

Δεν ξέρεις από που να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις σε αυτή τη χώρα πραγματικά.

Το μόνο που περιμένω (για να επιστρέψω στο αρχικό θέμα) είναι να τα πάρει στο κρανίο ο κόσμος και αρχίσει να αυτοδικεί στις διάφορες συντεχνίες. Θα δικαιωθώ κατά μία έννοια γιατί τουλάχιστον εγώ την οργή μου την έβγαζα με καμία βρισιά αλλά δεν πήγα να κλείσω κανενός το σπίτι για να διαμαρτυρηθώ για τα επαγγελματικά μου προβλήματα.

Αναρωτιέμαι που είναι όλοι αυτοί οι φύλακες του εργατικού δικαίου και της αλληλεγγύης να πουν 1-2 πράγματα για τις απεργίες των εργαζομένων στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ, ΙΝΤΡΑΣΟΦΤ. Για να σε προλάβω, ναι ναι όλοι το ξέρουμε μέρος της ανάπτυξης τους ήταν βασισμένη σε κρατικές επιχορηγήσεις (μεγάλη συζήτηση) αλλά ακόμα και αν το δεχτούμε αυτό τότε έμμεσα είναι και αυτοί οι εργαζόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι έτσι. Δυστυχώς αρκετοί χάνουν τη δουλειά τους τώρα που μιλάμε, άλλοι χάνουν 20% του μισθού τους. Αλλά για κάτσε λίγο όλοι αυτοί που φροντίζουν να χειραγωγήσουν τον χαζούλη Έλληνα (σαν αυτούς που πήγαν με το χέρι 300 μετανάστες στην νομική - τέτοιοι είστε) οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι παιδιά κατώτερου θεού.

Γιατί και εσύ που διαβάζεις τώρα ο ξάδελφος σου μπήκε κάπου στο δημόσιο, ο φίλος σου ίσως, η αδερφή σου στην βουλή παραπαίδι_ (κάποτε θα έγραφα τσουτσέκι είδες) κάποιου υπουργού ή σε κάποιον από τους 700 δημόσιους οργανισμούς.

Γιατί αναρωτιέται σήμερα ο κόσμος για το αν κάποιοι κύριοι απεργούν αλλά στο τέλος πέφτει ο μισθός. Να υποθέσω οτι είναι 100% προβοκάτσια όπως και όταν οδηγός του τραμ μου έλεγε οτι παίρνει ή ζητάει επίδομα οθόνης (το έχω γράψει χρόνια αυτό ακόμα γελάω).

Τα πράγματα είναι απλά για τη δική μου έντονη στάση

• Απεργία με έμμεση ή άμεση μονιμότητα είναι στα μάτια τα δικά μου - απεργία της πλάκας.
• Άρση της μονιμότητας κάθε δημόσιου υπαλλήλου τώρα / προσλήψεις στο δημόσιο μόνο μέσα από διαγωνισμό (αυστηρό και ελεγχόμενο)
• Κατάργηση 80% των δημόσιων φορέων και δημόσιων εταιριών όπως ανέκδοτα αγρογή_ και άλλα .
• Point system και αξιολόγηση για όλους σε όλες τις θέσεις και σε κάθε οργανισμό.

και περιμένω!