τσιγαρίλα .

Όσο περνάνε τα χρόνια απεχθάνομαι όλο και πιο πολύ την την οσμή και τη μυρωδιά του τσιγάρου. Αποκρουστικό είναι και η οσμή που βγαίνει από τον κάθε καπνιστή καθώς περνάει δίπλα σου στον δρόμο, στέκεται στο μετρό η μπαίνει σε έναν χώρο. Είναι πολύ παράξενη κατάσταση αλλά μάλλον, δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πόσο αποκρουστική είναι αυτή η μυρωδιά για τους άλλους - μιας και δεν την αισθάνονται! Μυρίζει η αναπνοή τους, τα ρούχα τους, τα χέρια τους. Λίγοι είναι αυτοί που φροντίζουν έτσι ωστε το φαινόμενο να είναι reduced.

Απο την άλλη σκέφτομαι οτι ο μέσος συμπολίτης μου δεν ξέρει ακόμα τη χρήση αποσμητικών - για κάθε μέρα. Κάποτε θυμάμαι λέγανε μερικοί συμφοιτητές μου στην Αγγλία πόσο βρώμικοι είναι οι Άγγλοι ή οι Γάλλοι ή ο x, y και μπορεί να είναι δηλαδή αλλά και εμείς δεν πάμε πίσω. Μετακινούμαι συνέχεια με Μ.Μ.Μ τσιγαρίλα, ιδρώτας .αναπνοή του θανάτου.

Απο την άλλη κάθομαι και αναρωτιέμαι γιατί κάνει εντύπωση σε πολλούς το γεγονός οτι μπορεί κάποιος να θέλει να μυρίζει ευχάριστα. Είναι πολλές φορές που φεύγω απο το γραφείο και νιώθω οτι δε θα ήθελα να μπω έτσι στο ΜΕΤΡΟ. Ενα αποσμητικό πάντα στο γραφείο είναι μια καλή λύση. Συνεχίζει να κάνει εντύπωση σε πολλους .απο την άλλοι πολλοί συνεχίζουν να μυρίζουν απαίσια!

Περιμένω απο το καλοκαίρι τα νέα μέτρα για την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, δεν ελπίζω σε πολλά τον κλασικό τον μαλάκα τον έλληνα τον ξέρουμε, τουλάχιστον ελπίζω μερικά μαγαζιά να ορίσουν περιοχές για καπνιστές και μη καπνιστές. Όχι οτι αυτό θα λύσει το πρόβλημα αλλά παρατηρώώ τον εαυτό μου τον τελευταίο καιρό όταν πάμε σε ένα μαγαζί και ψάχνω τραπέζι, ασυνείδητα κοιτάω τις δίπλα παρέες και προσπαθώ να εντοπίσω μη καπνιστές.