2009 resolutions
Κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, έγραφα στον @agiosvasillis απο το twitter, να μου φέρει μια γερή κλείδα - δεμένος με ένα κάρο μαλακίες 8ειδής, νάρθηκας! Αν δεν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο του ζήτησα ένα καινούργιο MacBookPro. Φυσικά, μου απάντησε οτι είναι πιο εύκολο να κάνει κάτι με την κλείδα παρά να μου φέρει MacBookPro. Ένα ελαφάκι για τον Κωστάκη - ο άγιος είχε καλή αίσθηση humour respect.
Τελικά, η κλείδα φαίνεται να φτιάχνει - αλλά θέλει μάλλον, υπομονή, αρκετό χρόνο και όχι άγια τρικ.Αρκετή δουλειά με περιμένει όμως μιας και η ωμοπλάτη μου είναι φανερό οτι δεν είναι στη θέση της, οι μεις είναι ακόμα τσιτωμένοι και γενικότερα σε κάθε μεγάλη κίνηση του χεριού - ακούω .ήχους! Πως λέμε I see dead people χαχα!
Όπως και να έχει δεν του κρατώ κακία γιατί με θυμήθηκε εκείνες τις μέρες αναπάντεχα - διαφορετικά!
Με θυμήθηκε όταν έφερε στη ζωή μου μια παρουσία με 2 πανέμορφα μάτια, ένα υπέροχο χαμόγελο και ακόμα πιο σημαντικό ένα υπέροχο μυαλό!Μια αίσθηση ολοκλήρωσης ήρθε με τον νέο χρόνο, κάτι που σκέφτομαι οτι το αναζητούσα χρόνια και με ακόμα πιο πολύ σκέψη ίσως δεν το είχα νιώσει ποτέ!Όλα πια ήταν τόσο απλά!Ο μύθος λέει οτι ο Πάρις έκλεψε την ωραία Ελένη, στην πραγματικότητα η ωραία Ελένη κλέβει την καρδιά του Πάρι. :) .
Περνάνε οι μέρες και ήμουν ευχαριστημένος με τον άγιο, μου έκανε το καλύτερο δώρο δεν ήθελα τίποτα άλλο! Καθώς η εταιρική πίτα ήταν μπροστά σε όλους με μια μικρή και ανάλαφρη αγωνία για το φλουρί - το οποίο είχε και 2 σημαντικά δωράκια το όνομα μου ακούγεται. Εξαιτίας επωνύμου πάντα παίρνω από τους πρώτους κομμάτι. Δεν έχω κερδίσει ποτέ το φλουρί σε τέτοιες εκδηλώσεις - και επίσης δε θυμάμαι αν το έχω κερδίσει και στο σπίτι ποτέ. Με σημάδια ενοχής για τις 100αδες θερμίδες αποφασίζω να τιμήσω το γευστικό cake και να απολαύσω την αγωνία όλων για το φλουρί μιας και στατιστικά ποτέ δεν είναι στην πάνω αριστερή γωνία - ειδικά σε ένα στρέμμα πίτας. Κάθομαι σ τη γωνία και απολαμβάνω όταν βλέπω στο κομμάτι μου ένα παράξενο γυαλιστερό πράγμα! Δεν το πίστεψα ούτε και εγώ ο ίδιος! Με μια μικρή αμηχανία και λίγες ενοχές ανακοινώνω, παιδιά το φλουρί έσκασε μύτη στο κομμάτι μου. Πειράγματα γέλια και προτάσεις για το δώρο! Δεν θυμάμαι αν έχω πάει ποτέ στα Ζαγοροχώρια ευκαιρία. Λοιπόν, το 2009 να το ανακαλύψουμε και αυτό!
Ένα Λοιπόν, ταξίδι έχει ξεκινήσει εδώ και μέρες στη ζωή μου, και σε λίγες ώρες ένα ακόμα θα ξεκινήσει - ακαδημαϊκού χαρακτήρα! Θυσία κάποιου ελεύθερου χρόνου, περιέργεια και μια ευχή να μπορέσω να το τελειώσω (2 χρόνια δέσμευση και πλάνο δεν είναι ευκολο) και στο τέλος να μπορέσω με κάποιο τρόπο να το εκμεταλλευτώ.
Το 2008 έφυγε και μου άφησε πίσω καλές και άσχημες στιγμές, παράξενες και πιεστικές καταστάσεις, διλήμματα, αδιέξοδα, γνώση και εμπειρία. Πολλά πράγματα απο το παρελθόν μπήκαν στη θέση που έπρεπε στο μυαλό και στην καρδια μου.Στο τέλος με έσπασε για να μου θυμίσει οτι κανείς δεν είναι άτρωτος.Είπα να κρατήσω την αισιοδοξία μου, μιας και δεν είχα να χάσω τίποτα. Νομίζω οτι έπραξα σωστά!