πονάνε ωρέ τα παλικάρια;

Ναι, from times to times! Με χαρά έφυγα απο τη δουλειά - έχωντας πια αποδεσμευτεί απο την ίωση που με ταλαιπωρούσε! Τι χαρά τι όρεξη τι διάθεση - Judo time!

Φαίνεται όμως οτι δεν ήταν η μέρα μου! Στο πρώτ μισό της προπόνηση ο κατ_ άλλα προσεκτικός συμπαίκτης σε μια απο τεχνικές (με ρήψη - μακι κομι) βρίσκει - The Family - όχι τον βουρλιώτη .την άλλη τη δική μου! Πρώτο σημάδι οτι σήμερα δε θα πάνε τα πράγματα καλά!

Μετά ραντόρι! Εμείς οι αρχάριοι Judoka - είμαστε άτσαλοι και στις επιθέσεις αλλά και στις ρίψεις! Ο αρχάριος επίσης συμπαίκτης κάνει κάτι κάτι σαν επίθεση - παρόλα αυτά μου σπάει την ισορροπία - και καθώς πάω (μαλακία μου νόμιζα οτι το είχα) να του βγάλω ανάποδη τεχνική - πέφτω μεγαλοπρεπέστατα με τον ώμο.

Κρααααακ

Μην πεις τίποτα .τέλος!

Το μόνο που σκέφτηκα ήταν το εξής -λες να βγήκε; . Όχι βόλτα αλλά από τη θέση του!

Τελικά μετά απο check - μάλλον, φαίνεται για λιγότερο σοβαρό χτύπημα - το οποίο σίγουρα θα μου στερήσει τη χαρά της προπόνησης για τις επόμενες μέρες. Ακόμα το τραύμα είναι όπως λέμε ζεστό - και πάω στοίχημα οτι αύριο - θα σκοτώσω όποιον πάει φιλικά να με ακουμπήσει στον ώμο! Αύριο θα είμαι σαν την Bionic Woman - ένα χέρι καλό το άλλο κουλό χαχα χα! Πολλά κρακ δεν ακούγονται απλά νιώθω έντονους πόνους όταν προσπαθώ να προσπαθώ να κρατήσω το χέρι μου σηκωμένο και παράλληλα προς το έδαφος .

Γαμώ το κέρατο μου πραγματικά τώρα βρήκε να έρθει ο τραυματισμός (αν και είναι μέσα στο πρόγραμμα). Λυπάμαι μόνο για τις χαμένες προπονήσεις!

Δεν το βάζουμε κάτω .χατζιμεεεεεεε!