Πριν τα 30 μεταλάς μια αναδρομή!

Δεν ξέρω που να ξεκινήσω και που να τελειώσω. Η αλήθεια είναι οτι ο τίτλος ίσως είναι ελάχιστα παραπλανητικός - γιατί τα επίπεδα μεταλιάσματος (γλωσσοπλασία) και hardcore-ιλας είναι διαφορετικά για πολλούς και μάλιστα αποτελούν αιτία για ιερούς αγώνες και μάχες μεταξύ διαφορετικών μεταλ τάξεων. Anyway .

Απο τα παλιά χρόνια πριν 15 χρόνια ναούμε που μελετούσα κλασική κιθάρα, μέχρι και στα τελευταία χρόνια όπου είχα πια σχηματίσει αυτό που λέμε μια προσωπικότητα ως κιθαριστής και μελετητής της κλασικής μουσικής - είχα μία έντονη τάση να τείνω στη μελέτην πάντα συνθετών που τους διέκριναν οι πολύ απλές όμορφες - κατανοητές - όπως έλεγα μελωδίες - ο έντονος ρυθμός και το tempo! Πχ μελετούσα πάντα τυπικά κομμάτια του Bach και του Mozart (αν και ο δεύτερος ήταν ίσως η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυΐα που έχει περάσει από τον πλανήτη) αλλά χαιρόμουν ιδιαίτερα όταν είχα μπροστά μου παρτιτούρες του Verdi, του Vivaldi αργότερα του Villa Lobos. Η μελωδία που θα χάιδευε αμέσως το αυτί μου ήταν και αυτή που θα με κέρδιζε. Δεν ήμουν ολοκληρωμένος ως καλλιτέχνης οπότε κάθε κατηγορία του στυλ δεν ήξερες - δεν είναι βάσιμη- η ηλικία και η ιδιοσυγκρασία μου είχαν μια ροπή σε συγκεκριμένης μορφής ακούσματα. Κράτα την παραπάνω παράγραφο γιατί τελικά θα καταλήξουμε στο Μεταλ χο χο χο !

Ως έφηβος είχα μια ροπή στην ελεκτρο-ποπ μουσική - αν και ομολογώ για πολλοστή φορά οτι σημαντική ανατροπή για τα μουσικά μου ακούσματα ήταν οι 2 φίλοι μου τότε και τώρα (τότε οι μοναδικοί). Ο Κώστας και ο Ηλίας μου μάθανε το grunge πιο ουσιαστικά - έμαθα να ακούω rock όχι κλασικό τότε μισούσαμε το κλασικό ροκ- εγώ τελικά παρέμεινα αυτός που συνεχίζει να το απεχθάνεται! Παρόλο που μυήθηκα σε αμερικάνικα ακούσματα όπως έλεγαν οι φίλοι μου τότε - είχες δεν είχες τη φλωριά των Οasis πήγες και την αγόρασες και πράγματι μεταξύ άλλων έβρισκα την pop rock μεταμοντέρνα αγγλική σκηνή εύηχη! Παράλληλα η τάση που είχα για ελέκτρο ήχους γινόταν πιο έντονη - orbital, dj krush, ninja tunes kτλ κτλ.

Καθώς άφησα τους φίλους μου πίσω για 4 χρόνια ουσιαστικά, και πήγα στην Αγγλία - εκεί η ελέκτρο τάση οδήγησε στην House μουσική! Φυσικά δε σταμάτησα να ακούω και ολα τα άλλα. Αλλά από κάτι Αγγλάρες του στυλ J.Jules μέχρι τον Pete Tong η house μουσική ξεκίνησε να μπαίνει στη συλλογή μου. Όπως και οι άλλες επιλογές, συνεχίζουν να με συνοδεύουν μέχρι και σήμερα θα δεις στα CD μου αρκετά ως πάρα πολλα Global UnderGround πιο πολλά και από τους φίλους μου πιστεύω.

Επιστροφή στην Ελλάδα, όταν η μουσική είναι ένα topic το οποίο παθιάζει μια παρέα τότε σίγουρα οι επιρροές είναι αρκετές. Δεν έπεσα ευτυχώς στο σφάλμα να ακούσω σύστηματικά σκυλάδικα όσο καψούρης και να ήμουν τα ατυχήματα ήταν περιστασιακά και μόνο σε κατάσταση μέθης - επιστροφή σε πιο ροκ καταστάσεις!

Οι φίλοι με φέρανε στον σωστό δρόμο των Tool όπως έχω γράψει είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που έχω κάνει ποτέ ως εκτίμηση για ένα συγκρότημα, απέκτησα πιο σωστή βάση πάνω στο παρελθόν συγκροτημάτων όπως οι Metallica, happilly after συνέχιζα να ακούω τις χαρούμενες 90s αμερικανιές μου Live, Nada Surf, Semisonic ,Cake,κτλ .απέκτησα μετά απο τη θητεία στην Αγγλία μία αλλεργία για την αγγλο ποπ - ποιος θα το πίστευε και δήλωσα δεκτικός σε νέα ακούσματα!

Η παρέα και συγκεκριμένα ένας από αυτούς είχε ήδη ξεκινήσει μια μοναχική πορεία σε σκληρότερα ακούσματα. Τα οποία πολλές φορές δεν άντεχα, γέλαγα μαζί τους - και έκανα πλάκα. Ο άλλος ξεκίνησε μια αναζήτηση σε πιο κλασικά ακούσματα - κάτι το οποίο για μένα είναι - πως να το πω - δεν μπορώ να το κάνω! Συζητήσεις επι συζητήσεων λίγο πιο μέταλ λίγο πιο κλασικό λίγο κάτι live απο εδώ και από εκεί - ο προβληματισμός ήρθε όταν και οι 2 δήλωναν οπαδοί των Mastodon!

Συζητήσεις επι συζητήσεων, όχι δε μου αρέσουν, όχι μου φταίνε τα brutal φωνητικά κτλ! Τελικά τίποτα από τα 2, μέσα από την αναζήτηση για όλα τα ωραία τα οποία οι φίλοι μου έβρισκαν στους Mastodon, παρόλο που τους έχω ακούσει και 2 φορές live - αδυνατούσα! Αλλά κάπου εκεί βρήκα την απάντηση! Στους MachineHead (βασικά εδώ ήθελα να καταλήξω). Άκουσα και ακούω το Blackening ξανά και ξανά δεν είναι ούτε τα brutal φωνητικά που με πείραξαν ούτε το γρήγορο στυλ - ισα ισα. Με κέρδισαν οι μελωδίες - δε με κούρασαν όπως με κούρασαν ή μαλλον δε με συγκίνησα οι μελωδίες των Mastodon!

2 χρόνια πριν τα 30, ανακαλύπτω ένα νέο είδος μουσικής που παλιότερα δεν ήθελα καν να το ακούσω. Άσε που όταν ακούω το Slanderous μέσα σε κανένα γυμναστήριο μου έρχεται να πετάω βαράκια δεξια και αριστερά και να πηγαινω δίπλα σε κάτι gym beasts και να ουρλιάζω WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAR! χαχα!

Χαίρομαι που η μουσική και πάντα η υπομονή των φίλων μου μου χαρίζουν νέα πράγματα και ακούσματα. Φυσικά, αγαπητό παιδάκι αν με καλέσεις στο party σου, σε παρακαλώ έχω αλλεργία στα σκυλάδικα - στην ελληνική εντεχνό ποπ σκηνη - στην ελληνόφωνη ροκ (εκτός απο τους Ο ) - στο κλασικό rock - και στην pustronica (sort of δες το crackhitler) .

αυτά