Ό υπολογιστής μου
Είναι αλήθεια οτι η σχέση μου με τους υπολογιστές και συγκεκριμένα με ΤΟΝ υπολογιστή μου είναι ιδιαίτερη. Με τον όρο Ό υπολογιστής μου δεν αναφέρομαι σε κάποιο συγκεκριμένο μηχάνημα με συγκεκριμένες δυνατότητες και τεχνολογίες. Όπως κάθε άρρωστος κομπιουτεράς που σέβεται τον εαυτό του φροντίζει τακτικά (σχετικά) να αναβαθμίζει και να αγοράζει κάτι δυνατό. Τα κουτιά τα τροφοδοτικά, οι δίσκοι, οι επεξεργαστές αλλάζουν δε βρίσκονται εκεί για πάντα παρόλα αυτά νιώθω οτι ένα πνεύμα μια ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία παραμένει και τυλίγει το κάθε μηχάνημα που πέφτει στα χέρια μου. Θεωρώ Λοιπόν, οτι Ό υπολογιστής μου έχει προσωπικότητα και δυστυχώς για μένα είναι μια ιδιαίτερη και σπαστική φιγούρα φιλάσθενη προβληματική που παρόλο τις καλές προθέσεις του δε σταματά να με ενοχλεί με τα διάφορα προβλήματα του.
Οφείλω να ομολογήσω οτι σε μεγάλο βαθμό φταίω εγώ. Τον βασανίζω, ανα πάσα στιγμή είμαι έτοιμος να πειραματιστώ, πάνω του με κάθε είδος νέο παράξενο πειραματικό πρόγραμμα που θα θρέψει την αχόρταγη ανάγκη μου για κάτι πιο γρήγορο πιο καλό. Τα 2 τελευταία έρχονται σε σύγκρουση. Στατιστικά το κάθε νέο πράγμα στον υπολογιστή σου και ιδιαίτερα λογισμικό, σχεδόν ποτέ δεν είναι πιο γρήγορο απο την προηγούμενη έκδοση, σχεδόν ποτέ δεν είναι πιο σταθερό απο το παλιό και ΠΟΤΕ δεν είναι αυτό που περίμενες. Είναι αυτή η τρέλα που σε πιάνει όμως, να φτάσεις τα όρια του μηχανήματός σου, να το κάνει πιο γρήγορο πιο λειτουργικό και ας χρειαστεί να κάνεις οποιαδήποτε τρελή ρύθμιση. Ξεχνάς βέβαια πόσο συχνά βάζεις τον εαυτό σου σε αυτή τη διαδικασία. Σχεδόν ποτέ, είσαι στο γυμναστήριο τρέχεις στον διάδρομο και ξέρεις οτι μπορείς να κάτσεις ακόμα μισή ώρα να, να πιέσεις λίγο ακόμα και όμως συνήθως λες συμπλήρωσα την ώρα που έπρεπε ας πάω σπίτι.
Ο υπολογιστής μας όμως δεν έχει άλλη επιλογή είναι αιώνια δέσμιος των τρελών απαιτήσεων και πράξεων μας δε λέει ποτέ όχι, βέβαια παίρνει εκδίκηση μετά όταν με τη συμπεριφορά του μας ωθεί να τον αναστήσουμε_ η αλλιώς να τον φορμάρουμε. Θα μπορούσα Λοιπόν, να πω δείξε μου τον υπολογιστή σου να σου πω ποιος είσαι χεχε. Πόσο ανώμαλος και σκληρός η συμβατικός τύπος είσαι. Δυστυχώς, είμαι ιδιαίτερα προβληματικός γι' αυτό κάθε λίγο και λιγάκι έχουμε ηλεκτρονικό Πάσχα στο δωμάτιο μου. Κάθε φορά που με πιάνει η μανία του πειραματισμού, η αναζήτηση του πιο καλού και γρήγορου, την πληρώνω ακριβά!
Αναρωτιέμαι πόσες φορές έχω κάνει format στη ζωή μου, μάλλον πρέπει να ηρεμήσω να υπάρξει ενα referendum ('όπως λέει το έτερο μου μισό :D. Εγώ και ο υπολογιστής μου δε θα πρέπει να ζούμε μία έντονη σχέση. Βαρέθηκα τις κλασικές διαδικασίες των 3ων- 4ων ωρών, αχ βάσανα που έχει ο άνεργος κόσμος!
(με εκπλήσσει ο εαυτός μου μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ξαναγράφω εδώ)
Τα λέμε!