Το αστείο ελληνικό κράτος και οι πολιτικοί του.

Είμαστε ένα κράτος, ένας λαός περίπου 10 εκατομμυρίων. Παραγωγικός ιστός 3 ή 4 εκατομμύρια - ίσως λιγότερο. Πόσο δύσκολο είναι να δημιουργήσεις/θεσπίσεις - μέσα σε πολλές δεκαετίες ένα απλό και συνάμα μοντέρνο φορολογικό σύστημα γι_ αυτές τις ψυχές. Πόσο δύσκολο είναι να το μηχανογραφήσεις. Πόσο;

Επιτέλους τέρμα με τις χίλιες δυο δικαιολογίες των νοσταλγών του κρατισμού και του κάθε βολεμένου. Μπορεί το σύστημα να προσπαθεί με νύχια και με δόντια να μην σας χαλάσει χατήρι αλλά ξυπνήσαμε (ίσως λίγο αργά).

Ποιος μεγάλος μάγος, της δημόσια διοίκησης και του management είχε την τεράστια ιδέα, να κλείσει αριθμό εφοριών (σε πολλά σημεία συμφωνώ για τους λόγους αλλά και τα exepcted results) και παράλληλα να ξεκινήσει την δημιουργία των ΚΕΦ. Ακόμα ένας θεσμός, ακόμα ένα κέντρο εξυπηρέτησης. Ακόμα μια υπηρεσία σκονάκι που στα μάτια του πολίτη θα τον βοηθά να κάνει τη δουλειά του πιο γρήγορα για να μπορέσει να λειτουργήσει το φορολογικό σύστημα.

Αλλά γιατί αναρωτιέμαι, εδώ αν ρωτήσεις τον διπλανό σου, τον μέσο πολίτη δηλαδή αυτής της χώρας θα σου πει τι πανέξυπνη και φοβερή ιδέα ήταν ο θεσμός των ΚΕΠ, που μπορεί πια να συντηρεί τις γραφειοκρατικές ανάγκες του ανοργάνωτου κράτους αποκεντρωμένα, χωρίς να πρέπει να ταλαιπωρήσουμε τον πολίτη αρκετά. Να τον ταλαιπωρήσουμε τόσο, όσο χρειάζεται να να πρέπει να δικαιολογούμε υπογραφές, παρουσίες και αποδείξεις .για να γεμίσουμε μερικά χαρτιά ακόμα!

Φυσικά κανένας φωστήρας δεν μπορεί να σκεφτεί στρατηγικά. Ποιο είναι το πρόβλημα των συστημάτων ή των θεσμών; η πολύπλοκότητα ή μη ευελιξία, ας δουλέψουμε στη δημιουργία πιο απλών θεσμών πιο ευέλικτων διαδικασιών, ας χρησιμοποιήσουμε πιο πολύ την τεχνολογία. Ας μας πάρει μερικούς μήνες παραπάνω αλλά θα μπορέσουμε να έχουμε κάτι το οποίο μακροχρόνια θα δουλέψει καλύτερα. Φαίνεται οτι δεν υπάρχει κανένας τέτοιος φωστήρας στη δημόσια διοίκηση - κανένας.

Είστε αστείοι. Λοιπόν.