4 λόγοι που αξίζει να σκεφτείς την αγορά σπαστού ποδηλάτου

Το ποδηλατικό μου προφίλ

Μιας και πρόκειται να υπερασπιστώ μία συγκεκριμένη αγορά, είναι νομίζω σωστό να παραθέσω το background μου ως ποδηλάτης. Ανήκω στη μεγάλη ομάδα των πρόσφατων χρηστών ποδηλάτου στην Αθήνα, όπως μάλλον, και εσύ που με διαβάζεις. Όπως αρκετοί έτσι και εγώ είχα αφήσει την υπόθεση ποδηλάτου, κάπου εκεί στα μαθητικά μου χρόνια και δεν είχα ασχοληθεί ξανά. Το κύμα εισαγωγής του ποδηλατου στην Αθήνα πριν από 3-4 χρόνια, με τις τότε μικρές ποδηλατικές ομάδες ( Αλητόγατοι) ή τις γνωστές πια βόλτες (βλέπε Freeday - τότε μερικές 10αδες ποδήλατα), με πιάνει πάλι στον ύπνο. Ο καλός μου φίλος που είναι έμπνευση (αν διαβάσεις σε άλλα post και για άλλες δραστηριότητες που έχω καταπιαστεί) έχει κάνει όμως την αρχή και μέσα από συζητήσεις μου βάζει το μικρόβιο. Ξεκινώ με την αγορά Trekking ποδηλάτου (πόλης) ( Ghost CR1800) και συμμετέχω σε κάποιες λίγες βόλτες μερικών ομάδων ενώ γίνομαι αρκετά φανατικός και τακτικός του Freeday για κάποιο διάστημα. Οι Παρασκευές βράδυ απέκτησαν για μένα άλλο νόημα, όργωσα την Αθήνα όσο ποτέ άλλοτε, σε σημεία που δεν είχα φανταστεί οτι θα πήγαινα. Μετά, το ποδήλατο έγινε και αφορμή για ομαδικές βόλτες της παρέας για μία μπύρα ή μια σύντομη απόδραση στην πόλη. Τέλος, όταν τα αγαπημένα μου Μ.Μ.Μ είχαν απεργία δε δίστασα να το καβαλήσω_΄ και από τα δυτικά προάστια (Χαϊδάρι) να φτάσω στο κέντρο, μέχρι τους Αμπελόκηπους, στο γραφείο. Η χρήση του ήταν κυρίως βόλτα και αναψυχή και μερικές φορές μέσο μεταφοράς.

H αλλαγή στο προφίλ χρήσης

Ο καιρός περνάει και οι υποχρεώσεις μεγαλώνουν (τι σύνηθες για τον καθένα). Ο διαθέσιμος χρόνος για βόλτες με το ποδήλατο ή ακόμα μεγαλύτερη δράση μέσα από οργανωμένες ομάδες γίνεται μικρότερος, σχεδόν ανύπαρκτος. Παράλληλα το ποδήλατο μπαίνει ακόμα πιο δυναμικά στη ζωή του Αθηναίου - οι βόλτες από 10-άδες ποδήλατα είναι πια 100αδες, ο κόσμος ενδιαφέρεται και όλο και πιο πολύ, συχνά θα δεις σε μεγάλους κεντρικούς δρόμους ποδήλατα το πρωί ή το Σ.Κ. Μιας και οι λόγοι για βόλτα ήταν όλο και πιο λίγοι αναζητούσα τρόπους έτσι ώστε να αλλάξω τη χρήση του ποδηλάτου μου από μέσο αναψυχής να το κάνω μέσο μεταφοράς. Ήθελα με άλλα λόγια να αυξήσω τη χρήση του (και πιο πολλές φορές και για πιο χρήσιμα πράγματα της καθημερινότητας). Όλα τα προηγούμενα πάντα στα πλαίσια της αστικής ποδηλασίας και συγκεκριμένα σε μια δύσκολη και μη φιλική ποδηλατικά Αθήνα. Η μεγάλη αλλαγή Λοιπόν, έγινε όταν πέρασα σε ένα πολύ πιο φιλικό προς τη χρήση ποδήλατο, ιδιαίτερα στην πόλη. Ένα σπαστό (folding bike) που μου έδωσε λύσεις σε μερικά από τα προβλήματα ή ανάγκες που θα αναλύσω παρακάτω.

Οι λόγοι .

1. Μικρό και εύκολο στη μεταφορά - στο σπίτι ή στο γραφείο - (αποθήκευση)

Μερικές φορές ήθελα να πάω από το σπίτι σε μια σχετικά μικρή απόσταση (με το ποδήλατο), το πρόβλημα μου ήταν οτι έμενα στον δεύτερο όροφο πολύκατοικίας και το ασανσέρ ούτε χωρούσε το μεγάλο μου Trek αλλά και το ανεβοκατέβασμα με τα χέρια πολλές φορές ήταν εφιάλτης, αφού είτε θα έκανα τους τοίχους μαύρους στα σκαλιά ή θα σφήνωνα στα κάγκελα. Θα μου πεις μικρή δικαιολογία αλλά αυτό το πάνω κάτω στον ώμο - 2-3 ορόφους και επίσης το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα να το βάλω κάπου στο μικρό τότε διαμερισματάκι μου, με έκανε να λέω _άσε θα πάω με τα πόδια΄. Παράλληλα, έστω και αν το κατέβαζα και πήγαινα εκεί που ήθελα, μετά είχα το πρόβλημα ωραία εκεί που θα το βάλω; θα πρέπει να το αφήσω έξω, να το κλειδώσω; Θα αντέξει η αλυσίδα; Θα με αφήσουν να το αφήσω λίγο μέσα στην πόρτα; Άγχος για την αποθήκευση Λοιπόν, είτε στο δικό σου σπίτι είτε στο μέρος που ήθελες να πας.

Με το σπαστό δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Όταν είναι σπασμένο μπορείς απλά να το αφήσεις σε μια γωνία ή σε ένα μικρό μπαλκόνι, μπορείς να το βάλεις στο ασανσέρ στο σπίτι αλλά και στο γραφείο. Μέχρι και κάτω από το γραφείο μου χωράει - στη δουλειά, ή ακόμα και δίπλα μου σε μαγαζιά και καφετέριες που γενικά δεν είναι ανεκτικοί με όλα αυτά. Αυτή η ευκολία ανεβάζει κατακόρυφα τα ποσοστά χρήσης - καθημερινά. Το να το πάρεις πχ και να πας σε ένα διπλανό προάστιο για το γυμναστήριο σου είναι απλά μια κίνηση. Ούτε άγχος πως θα το βγάλεις από το σπίτι, πως θα το βολέψεις εκεί που θα πας, αν θα έχεις άγχος να στο κλέψουν.

2. Εσύ και τα Μ.Μ.Μ (πας και μπαίνεις παντού)

Ξέρουμε οτι εδώ και κάποια χρόνια έχει γίνει μια σοβαρή προσπάθεια από τους πρώτους Αθηναίους ποδηλάτες και το γενικότερο κίνημα, να μπουν ποδήλατα στα μέσα μεταφοράς και συγκεκριμένα σε αυτά σταθερής τροχιάς. Αυτή η προσπάθεια έχει αποδώσει καρπούς και έχουμε ένα σχετικό πλαίσιο σε Μετρό και ΗΣΑΠ για τη μεταφορά τους.

Παρένθεση Λυπάμαι αρκετά που προσπάθειες ανθρώπων καιρό τώρα, για να σπρώξουν τα πράγματα έτσι ώστε το ποδήλατο να μπει στα ΜΜΜ, πάνε στράφι από ανεγκέφαλους μικρούς και μεγάλους που τους βλέπεις να θεωρούν τα ΜΜΜ, αλάνα για βόλτα και καμαρωτοί να περνάνε μέσα από τους πεζούς ή ακόμα και μέσα στα τραίνα - πάνω στο ποδήλατο τους. Παρένθεση

Το σπαστό ποδήλατο Λοιπόν, είναι σαν αποσκευή, δεν έχει περιορισμούς. Το διπλώνεις και το φέρνεις μαζί σου σε μια γωνία στο Μετρό ή στον ΗΣΑΠ. Το ίδιο μπορείς να κάνεις με τα λεωφορεία που αν δεν είναι πίτα μπορείς σε μια περίπτωση ανάγκης, να μπεις κανονικά.

Άρα ένα σπαστό ποδήλατο σου δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις στην βόλτα ή ανάγκη σου συνδυασμό Μέσων (μαζί με το ίδιο) και να φτάσεις ίσως πιο ρεαλιστικά και ξεκούραστα στον προορισμό σου. Πχ μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για τα 3-4 χλμ που απέχει το σπίτι σου από το Μετρό, μετά να μπεις στο ΜΕΤΡΟ και να συνεχίσεις ξανά ποδηλατικά μέχρι το γραφείο ή όποιον άλλο συνδυασμό θες. Το ίδιο ισχύει και με τη χρήση Ι.Χ ένα σπαστό ποδήλατο μπορεί να μεταφερθεί στο πορτ-μπακαζ. Επίσης,, μπορεί να είναι χρήσιμο και σε περίπτωση βόλτας ή το βράδυ που πχ θα ήθελες να αποφύγεις κάποιους πολύσύχναστους δρόμους. Η χρήση ΜΜΜ σε βοηθάει να κάνεις τις βόλτες σου πιο χρήσιμες και μερικές φορές πιο ξεκούραστες, χωρίς το άγχος αν θα σου πει κάποιος αν επιτρέπεται ή αν πρέπει να κοιτάς δεξιά και αριστερά σαν το κλέφτην που τόλμησες να το βάλεις στον σταθμό.

Το μεγάλο ποδήλατο θα είναι πάντα ένα θέμα στη μετακίνηση, τουλάχιστον με την τωρινή νομοθεσία. Επίσης, πάντα θα έχεις τα προβλήματα μετακίνησης σε κάθε σταθμό, με χρήση είτε του ασανσέρ είτε κυλιόμενων είτε απλά στον ώμο.(Δεν είναι ακατόρθωτο αλλά σίγουρα δεν είναι τόσο εύκολο και φυσικό όσο το αναδιπλούμενο

3. Ξεκούραστο (και όμως ναι) + αντέχει.

Είναι αρκετοί οι οποίοι θεωρούν τα σπαστά ποδήλατα, ιδιαίτερα αυτά με την μικρότερη σε σχέση με τα κανονικά, ζάντα ( ρόδα), πιο δύσκολα και ίσως κουραστικά. Αυτό είναι μάλλον, το μεγαλύτερο λάθος. Το σπαστό ποδήλατο με τη μικρότερη ζάντα σίγουρα δεν μπορεί να αναπτύξει την ίδια τελική ταχύτητα με ένα αντίστοιχα μεγαλύτερου διαμετρήματος (αν και μπορώ να μπω σε συγκρίσεις οτι ένα σπαστό ποδήλατο πόλης είναι ουσιαστικά πιο γρήγορα σε περιπτώσεις από πολλά τερατώδη mountain bike που αρκετός κόσμος αγοράζει για να χρησιμοποιεί στην Αθήνα - κάτι το οποίο δεν κατάλαβα ποτέ). Στο θέμα μας, Λοιπόν, το σπαστό ποδήλατο εξαιτίας γεωμετρίας - σε βάζει σε μια πιο όρθια στάση ποδηλασίας που τελικά σε βοηθάει να κάνεις πιο ξεκούραστα ποδήλατο. Ανηφόρες μέσα στην πόλη που με το κανονικό μου Trek με δυσκόλευαν αρκετά με το σπαστό είναι πολύ πιο ξεκούραστες και πιιο εύκολες για μένα. Βοηθάει αντίστοιχα και η μικρότερη ρόδα και το αποτέλεσμα είναι πιο εύκολες ανηφόρες και πιο ευέλικτην ποδηλασία (εξαιτίας μικρότερου σκελετού) ιδιαίτερα μέσα στην πόλη όπου μπορεί να στριμωχτείς στην άκρη του δρόμου, να περάσεις σε κάποιο πεζοδρόμιο ή κάτι αντίστοιχο.

Επίσης, υπάρχει ο μύθος της απόστασης, οτι δεν μπορείς να κάνεις πολλά χιλιόμετρα. Θα πάρω μια μέση κατάσταση. Σίγουρα δεν είναι ένα ποδήλατο που θα πάρεις θα βγεις στην εθνική και θα γράψεις 100αδες χιλιόμετρα. Γι_ αυτές τις αναζητήσεις σίγουρα υπάρχουν καλύτερες λύσεις (κούρσα), αλλά για να καλύψεις αποστάσεις 10άδων χιλιομέτρων μέσα στο αφιλόξενο περιβάλλον μιας πόλης σαν την Αθήνα, πίστεψε με δε θα έχεις κανένα πρόβλημα. Μια απόσταση 10+ χλμ Χαϊδάρι - Πανόρμου δεν έκανα τραγικά διαφορετική ώρα όταν ποδηλατούσα με το μεγάλο μου Trek και τώρα που την κάνω με το σπαστό. Μην σου πω οτι σε κάποιες περιπτώσεις επειδή είμαι πιο ευέλικτος μπορώ να κόβω δρόμο πολύ πιο εύκολα. Έχω δει ποδηλάτες στις μεγάλες βόλτες (100αδες χλμ) του Freeday να φτάνουν από το κέντρο στο καλάμάκι και πίσω χωρίς κανένα πρόβλημα.

4. H τιμή, τιμή δεν έχει .

Είναι αρκετοί οι οποίοι θα παραπονεθούν για τις σχετικά μεγαλύτερες τιμές (για ένα τόσο δα ποδήλατο) σε σχέση με άλλες λύσεις. Να πω εδώ οτι υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην αγορά πολλές επιλογές και ο καθένας μπορεί να δώσει ένα σχετικό ποσό ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Όπως και με τα 'μεγάλα_ ποδήλατα βέβαια υπάρχουν 2 τάσεις και βλέπω οτι αρκετός κόσμος πέφτει στην παγίδα. Υπάρχει η λύση να πάρεις ένα επώνυμο ποδήλατο γενικά να διαλέξεις τα χαρακτηριστικά του και την ποιότητα του και η λύση να πάρεις ένα φτηνιάρικο από κάποιο super market ή αποθήκη, αμφίβολης ποιότητας και περιφερειακών. Αρκετός κόσμος μπαίνει στον κόπο να δώσει πχ 100-150 euro για ποδήλατα με κακά περιφερειακά, βαριά σε σκελετό και με αρκετά φτωχή εμπειρία χρήσης και μετά από λίγο καιρό να συνειδητοποιήσει το λάθος του και να μπει στη διαδικασία να δώσει άλλα τόσα για να πάρει ένα μετρημένο (φτηνό) αλλά ποιοτικό ποδήλατο. Ιδιαίτερα όταν συζητάμε για την περίπτωση που θες πραγματικά να προσπαθήσεις να εντάξεις το ποδήλατο στην καθημερινότητα σου (να γίνει μέσο μεταφοράς) τότε η επιλογή ποιοτικής επιλογής (δεν είναι απαραίτητο να είναι ακριβό) είναι σημαντική.

Όλα τα παραπάνω Λοιπόν, έχουν σημασία είτε θελήσεις να αγοράσεις σπαστό ή μεγαλύτερο ποδήλατο. Αν πραγματικά ψάχνεις και αναρωτιέσαι τι θα μπορούσες να πάρεις και με τι λεφτά μη διστάσεις να πάρεις τη γνώμη κάποιου γνωστού σου ποδηλάτη ή αν δεν έχεις να κάνεις μια ερώτηση σε site όπως το podilates.gr. Η κοινότητα είναι αρκετά θερμή και μεγάλη σε αριθμούς και πάντα θα βρεθεί κάποιος να σε κατευθύνει στον σωστό δρόμο από άποψη μάρκας, σημείο πώλησης, ποιότητας και γενικά προφίλ χρήσης.

Στην αγορά συγκεκριμένα σπαστού ποδηλάτου εν μέρη μπορεί να δικαιολογηθεί μια διαφορά στις τιμές αλλά και η αναζήτηση μας σε κάτι σχετικά ποιοτικό. Ο λόγος είναι η ιδιαιτερότητα της κατασκευής. Αν το σκεφτείς οτι αυτό το πράγματα διπλώνει μαγικά και μπορείς να το έχεις σαν βαλιτσάκι και την άλλη στιγμή με ασφάλεια και πολύ καλή οδηγική συμπεριφορά σε μεταφέρει στον κόσμο - παίρνεις την απάντηση που θες. Σε αυτές τις κατασκευές δεν υπάρχει και αρκετά μεγάλος _φτηνός' ανταγωνισμός μιας και δεν είναι εύκολο να βγάλεις χαμηλής ποιότητας και σχεδίασης κόπιες- μιας και με τις πρώτες χρήσεις θα ξεκινήσουν τα προβλήματα.

Άρα, γενικά ναι θέλεις να δεις ένα ποιοτικό σπαστό και εξαιτίας της ιδιαίτερης σχεδίασης αλλά και γενικά όπως είπαμε παραπάνω, όσο πιο πολύ ποδήλατο κάνεις τόσο θα καταλαβαίνεις την ανάγκη για κάτι ποιοτικό, με καλά περιφερειακά, λίγες βλάβες και καλή οδηγική συμπεριφορά (ιδιαίτερα στην πόλη).

Η δική μου επιλογή ήταν στην εταιρία Dahon (ελληνικό site εδώ), και την έκανα μετά από συμβουλή κατόχων και τη γενικότερη εικόνα που απέκτησα γι_ αυτά από τις διάφορες βόλτες που τα έβλεπα ή δοκίμασα. Άλλες γνωστές σε μένα μάρκες είναι η Orbea, Brompton (λίγο πιο ακριβά) και TernBicycles, Oyama (τα 2 τελευταία contributed by @kchristidis). Το δικό μου μοντέλο Vitesse D7 (γύρω στη μέση της γκάμας) κόστισε 500 euro και αν το σκεφτείς με την τιμή της βενζίνης τώρα αλλά και την αυξημένη συχνότητα χρήσης (κάθε μέρα) - πριν κλείσει χρόνο θα έχει καταφέρει να κάνει μεγάλο ποσοστό του αρχικού κεφαλαίου - απόσβεση!

Συμπέρασμα

Έχουν περάσει σχεδόν 8, 9 μήνες από τότε που αγόρασα το σπαστό μου ποδήλατο και αν μπορούσα να πω κάτι τελευταίο είναι οτι μετανιώνω που δεν είχα κάνει την κίνηση και ήμουν διστακτικός στην αρχή της ποδηλατικής μου πορείας. Με αυτό το ποδήλατο μπορώ και εξασκώ την ποδηλασία πιο πέρα από την ιδέα της βόλτας, έχω καταφέρει να καλύψω καθημερινές μου ανάγκες (δουλειά μερικές φορές, να πας σε άλλες δραστηριότητες πχ γυμναστήριο, judo) και το ποδήλατο δε με κουράζει ούτε με δυσκολεύει. Θεωρώ οτι το ποδηλατικό προφίλ πολλών νέων Αθηναίων που σιγά σιγά είτε οικονομικής ύφεσης είτε μόδας είτε περιέργειας - δοκιμάζουν να επανέλθουν, ταιριάζει απόλυτα με τα χαρακτηριστικά μιας τέτοιας κατασκευής.

Ελπίζω να έκανα κάποια πράγματα πιο καθαρά.