Οικογενειακές αναμνήσεις μέρος τρίτο και τελευταίο,ολοκλήρωση & στατιστικά

Τα κατάφερα! Ψηφίο- ποίησα όλες τις φωτογραφίες της οικογένειας. Μερικές παρατηρήσεις και στατιστικά από την όλη διαδικασία.

• Ο λόγος που με έκανε να αφιερώσω αρκετό χρόνο και κάποια χρήματα για την αγορά scanner δεν ήταν ο tech-ξιπασμός. Δηλαδή οτι μη ηλεκτρονικό είναι και μη σημαντικό.Αντιθέτως, πριν μήνες όταν για άσχετο λόγο έψαχνα μέσα σε ντουλάπες και συρτάρια κάποια συμβόλαια, άνοιξε πάνω μου μια τσάντα με χύμα φωτογραφίες. Καθώς τις μάζευα για να τις βάλω στη θέση τους παρατηρούσα οτι οι πιο παλιές είχαν χάσει το χρώμα τους, είχαν θαμπώσει άλλες το χαρτί είχε φθαρεί τόσο που λίγο να τις τέντωνες θα γινόταν κομμάτια. Σκέφτηκα οτι είναι μέρος της οικογενειακής κληρονομιάς και επειδή μου αρέσει όπως σε πολλούς να χαζεύω φωτογραφίες (πόσο μάλλον, αν είσαι παιδί ναυτικού), αποφάσισα οτι για να τις σώσω πρέπει να τις scan-άρω, πόσο μάλλον, όταν δεν είχα τα αρνητικά απ_ όλες.

• Εξοπλισμός: Αγόρασα το Epson Perfection V370. Έχει καλή υποστήριξη για mac (αλλά και Windows) ενώ το συνοδευτικό λογισμικό αν και λίγο bulky, αποδείχτηκε αρκετά χρήσιμο, ιδιαίτερα όταν scan-άρα πολλές φωτογραφίες μαζί. Μου χώριζε τις φωτογραφίες, τις έκανε σωστά crop και η τεχνολογία για ενίσχυση του χρώματα (Color Restoration) και διάφορες διορθώσεις (Dust removal) σε ήδη κατεστραμμένες από τον χρόνο φωτό, έδωσε ξανά ζωή σε αγαπημένες στιγμές.

• Το μοναδικό αρνητικό, είναι οτι μετά από τη συγκεκριμένη χρήση, παρατηρώ έναν θόρυβο στον μηχανισμό που κινεί τον sensora. Κάπου στην μέση της διαδρομής τρίζει. Δεν ξέρω αν απλά η συσκευή δεν αντέχει μια έντονη χρήση ή έπεσα σε ευαίσθητη κατασκευή. Δεν είναι οτι σταμάτησε να λειτουργεί αλλά μια στις 3 όταν ο sensor θα πάει από τη μεριά στην άλλη, σ τη γρήγορη ταχύτητα θα το ακούσεις να τρίζει σαν παλιά πόρτα. Έστειλα ήδη ένα email στο support της Epson στην Ελλάδα, για να δούμε.

• Ανάλυση: Έκανα μια μικρή έρευνα για το ποια ήταν η καλύτερη επιλογή ανάλυσης, διάβασα για 300dpi, μετά για 600, τελικά επέλεξα τα 720dpi σαν μια μέση λύση (παραπάνω από αρκετή).

• Scanning: Με τη βοήθεια του λογισμικού της Epson, έβαζα τις φωτογραφίες 3 ή 4 μαζί, με ένα κενό μεταξύ τους. Το λογισμικό έκανε ένα preview, μου επέτρεπε να κάνω rotate έτσι ώστε να μην χρειαστεί να ανοίξω τη συσκευή και τις διορθώσω εκεί (αν τις είχα ανάποδα). Στην συνέχεια πάταγα το scan, για ένα batch 4ων φωτογραφιών ήθελε σχεδόν 3-4 λεπτά (ανάλογα πόσο μεγάλες ήταν).

• Data statistics : Σύνολο φωτογραφιών: 1100, Συνολικό μέγεθος του back up : ~ 1,4 GigaByte

• Τα παλιά album: Το πιο δύσκολο στη διαδικασία ήταν τα album. Ξέρετε αυτά χοντρά με τις ζελατίνες μέσα από το 70, 80 και το 90. Στα πιο παλιά οι σελίδες είχαν κάτι σαν κόλα που και οι φωτογραφίες μετά από τόσες δεκαετίες είχαν γίνει

  1. Ενώ φοβόμουν τη ζελατίνη το πρόβλημα ήταν το σκληρό χαρτί με την κόλα. Τραυμάτισα μερικές καθώς προσπαθούσα να τις βγάλω. Επίσης, η επανατοποθέτηση δεν ήταν πάντα τέλεια, αλλά οκ δε γίνεται να τα έχουμε όλα. Σε γενικές γραμμές πάντως δεν κατέστρεψα τίποτα και τα έχω σχεδόν στην αρχική τους κατάσταση- αν και αναγκάστηκα κάποιες να τις αφήσω ως έχει και να μην τις βγάλω - μιας και διαλύονταν κατευθείαν. Ένα λεπίδι ή κάτι αιχμηρό να σας βοηθήσει σε ανάλογη περίπτωση. Φυσικά, οι πιο σύγχρονες φώτο από το 90 και μετά ήταν χύμα σε χάρτινους φακέλους, όπου και η ψηφιοποίηση τους ήταν απλά μηχανική διαδικασία, βγάλε τις από τον φάκελο, πέρασε τις από το scanner και ξανά στον φάκελο.

• Αρχικό backup (Dropbox) : Η διαδικασία ήταν σχεδόν online. Είχα ρυθμίσει το πρόγραμμα να σώζει τα αρχεία σε φάκελο του dropbox. Οπότε με κάθε σκανάρισμα οι φωτογραφίες αυτόματα πήγαιναν στο dropbox - με ένα σμπαρο 2 τριγώνια. στη συνέχεια θα τις αντιγράψω και στα backup μηχανήματα μου, αλλά το σημαντικό είναι οτι επέλεξα καταρχήν το internet-ικο backup και μετά τα local back up.

Αυτά, σε γενικές γραμμές αξίζει τον κόπο. Θέλει κάποιες ώρες και κατανοώ οτι στην εποχή μας τέτοιες ασχολίες είναι αρκετά κάτω στην προτεραιότητα του καθένα όταν τρέχουν άλλες υποχρεώσεις. Με αρκετά καλή μουσική (god bless spotify), αρκετά καφεδάκια και λίγες μέρες άδεια τα καταφέρνεις πάντως :). Οι δικοί μου χάρηκαν αρκετά, ειδικά ο πατέρας μου ο οποίος ακόμα και τώρα σε κάθε ταξίδι φροντίζει να μεγαλώνει το οικογενειακό album με φωτογραφίες από τα ταξίδια του.